چکیده:
این مقاله پس از شرح خلاصه ویژگی و قابلیتهای تکنولوژیهای اطلاعاتی و
ارتباطی )ICTs( به بررسی تعامل بین ارتباطات و اطلاعات با سیاست و حکومت
میپردازد. ICTs ، با گسترش توانایی رسانههای سنت(مطبوعات، رادیو و
تلویزیون)از نظر زمانی، مکانی، بعد اجتماعی و دوسویگی ارتباطی، امکان بسیاری را
برای تقویت و تحکیم دمکراسی مستقیم و انتخاباتی فراهم نموده است.ایفای نقشهای
عدیده حکومت در قبال ICTs نیز به الکترونیکیشدن حکومت میانجامد و این، به
نوبه خود، باعث تقویت تعامل حکومت و جامعه(افراد، اجتماعات و اقتصاد)و افزایش
کارآیی و بهرهوری خدمات عمومی حکومت و نظام اداری خدماترسانی میگردد.
خلاصه ماشینی:
"عرصه عمومی، به ویژه در تعریف هابرماس(1989)، قلمروی از حیات اجتماعی است که در آن شهروندان به تبادل اطلاعات و عقاید خود درباره تمام مسائل مورد توجه میپردازند و با بهرهگیری از استدلال عقلائی و انتقادی به شکلگیری افکار عمومی و رشد هویتهای فردی و جمعی کمک کرده و از این طریق، توان خود برای اثرگذاری بر ساختار و عملکرد حکومت را پرورش میدهند.
عملیاتیشدن قابلیتهای ICTs و به ویژه اینترنت، یا به بیان دیگر برنامههای عملی دمکراسی دیجیتالی، طیف بسیار گستردهای را در میگیرد که از جمله آنها، میتوان به این موارد اشاره نمود:ارائه اطلاعات و خدمات دستگاههای حکومتی در محیط اینترنت، رأیگیری و نظر سنجی اینترنتی، تقویت رابطه مجالس قانونگذاری با مردم و جامعه مدنی از طریق تقویت ارتباطات دوسویه، تقویت رابطه بین نمایندگان انتخابی با حوزههای انتخابی آنها از طریق پست الکترونیکی و تله کنفرانس، مبارزات انتخاباتی، تسهیل و تشویق ارتباط دوسویه و فعالانه بین و درون مردم و جامعه مدنی با سیاستمداران و دستگاههای حکومتی، آموزش و تربیت شهروندان آگاه و مشارکتجو و از طریق، نیل به میزان بالاتری از شفافیت و پاسخگویی (1).
تسهیل تعامل حکومت با جامعه متقابلا به ایجاد حکومت قوی، باز و پاسخگو و شهروندان آگاه و قدرتمند میانجامد، در صورتیکه، تسهیل تعامل درون حکومتی موجب تقلیل مراحل انجام کارها و کاهش هزینهها(جاری، پرسنلی و غیره)و در نتیجه افزایش کارآیی نظام اداری میشود ** ذکر این نکته ضروری است که عبارتارائه اطلاعات و خدماتنیز حاوی پیچیدگیهای متعددی است و میتواند سطوح متفاوتی را شامل شود که خود بازتابی از قابلیت زیاد ICTs و به ویژه امکانات موجود در اینترنت است."