خلاصه ماشینی:
"نفس بشریجاودانی است،8بنابراین،وقتی که از بدن جدا میشود،به هستی خود ادامه میدهد و همانند عقولالهی،در جهان اثر میگذارد،به نظر ابن سینا،هدف از زیارت قبور و دعا کردن در کنار آنها جلب نفعاز نفوس مزوره است.
دربارۀ عقل فعال از نظر ابن سینا نگاه کنید: :(1972)3,rotaiV,tcellretnI evitcA eht no annecivA dna ibaraF-lA,nosdivaD.
به نظر میرسد کهملاحظات فلسفی مؤلف را از پایبندی کامل به این دیدگاه سنتی-که براساس آن نفوس مزوره نیز اززیارت بهرهمند میشود-بازداشته است.
بر اثر این انکشاف معقولات(یا علوم)کهنفوس متعلقه آنها را از طریق دلایل برهانی به دست میآورند،درکشان برای نفوس بعد از مفارقت ازبدن ضروری میشود.
نفوس متعلقه به سبب آلات کسب و طلب(منظور رازی از این آلات حواس درونی و بیرونی ماست)،که بر پایۀ آنها انسان افکار و تحقیقات خود را میسازد،ضرورتا علوم تازهای را کسب میکنند،و اینامری است که برای نفوس مفارقه حاصل نمیشود.
به نظر ابن سینا نفسی که در این دنیا میل به امور مادی داردبعد از مرگ هم همین میل را خواهد داشت و به سبب از دست دادنشان رنج خواهد برد،زیرا نفس درجهان آتی فاقد آلات درک لذت مادی است.
اختلاف دیگر این است که ابن سینا از تأثیر عظیم نفس مزور در نفس زایر،کهدو شکل مادی و معنوی دارد،سخن میگوید،درحالیکه رازی فقط از انتقال علم سخن میراند.
برای اصطلاح«عشق»و کارکرد آن از نظر ابن سینا نگاه کنید به eht dna evol no esitaert s'annecivA,lleB.
دربارۀ این عقیده که قلب یا نفس انسان شبیه به آینه است نگاه کنید به :nodnoL)darrehS."