خلاصه ماشینی:
"همانطور که برخی از مفسران قرآن نیز گفتهاند کتابی که آن زمان در دست یهودیان بوده همین کتابی است که اکنون وجود دارد؛ 3 چراکه اولا نسخههای خطی متون یهودی مربوط به چند قرن قبل از اسلام که در موزهها نگهداری میشوند تفاوتی با نسخههای فعلی ندارند 4 و ثانیا منطقة حجاز در هیچ زمانی آنچنان مرکزیتی در یهودیت نداشته است که بتواند کتاب را تغییر دهد و این تغییر باعث شود که کتاب در سایر مراکز علمی یهود ــ که در دیگر نقاط جهان بودند ــ تغییر کند؛ پس قرآن همین کتاب موجود را تصدیق کرده است.
در ذیل آیات فوق یک سؤال مکرر مطرح شد و آن اینکه آنچه قرآن مجید به یهود نسبت میدهد در کدام یک از منابع آمده است؟ آیا در جایی از متون مقدس یهودی بهاین مطالب اشاره شده است؟آیا شواهد تاریخی دیگری برای آنها وجود دارد؟ باید به یک نکتة مهم توجه داشت و آن اینکه پیروان ادیان مختلف عموما متون مقدس خود را وحی و الهام میدانند.
در این صورت سخن قرآن به این معنا خواهد بود که در مقطعی از تاریخ، یهودیان عزیر را برخلاف مسلمات دین خود، به صورت واقعی پسر خدا خواندهاند و البته این نکته در متون مقدس یهودی نیز نقل نشده است و حتی نمیتوان گفت که حتما اسمها عوض شده چون هیچ کس در این متون واقعا پسر خدا خوانده نشده است.
اما سخن این بود که آیا عجیب نیست که یهودیان یا اکثریت آنان زمانی سخنی دربارة خدا گفته باشند که با خداشناسی یهودیت ناسازگار باشد؟ پاسخ این است که چنین چیزی هرگز عجیب نیست و عهد قدیم نشان میدهد که این قضیه بارها رخ داده است."