چکیده:
زنهای فارسی زبان خراسان، سمنان، مازندران، تهران، زنجان، یزد، اصفهان و کرمان و
زنان متکلم به زبانهای گیلانی و مازندرانی در استانهای شمالی، گیلان، مازندران و
تهران و مادران آذری زبان تهران و آذربایجان غربی با داشتن 1 تا 2 فرزند مایل به
افزایش تعداد فرزندان خود میباشند.زنان بلوچی زبان سیستان و بلوچستان، فارسی زبان
سیستان و بلوچستان، خوزستان، هرمزگان، فارس، کردی زبان ایلام و آذربایجان غربی، لری
زبان ایلام، خوزستان، لرستان، کهکیلویه و بویر احمد با داشتن بیش از 6 فرزند باز هم
مایل به داشتن فرزند میباشند.در واقع هم میان قومیتها و هم بین استانها تفاوت
زیادی در سطح باروری زنان دیده میشود، یعنی زنان بلوچی، کردی، لری زبان ساکن
استانهای جنوب شرقی، غرب و شمال غربی با این که بیش از 6 بچه دارند باز میخواهند
بچه دار شوند در صورتی که زنهای شمالی و آذری زبان استانهای شمال و شمال غربی تنها
در شرایط داشتن 1 تا 2 فرزند، مایل به داشتن فرزند دیگری هستند و در نتیجه تمایل به
باروری در بین زنان فارسی زبان استانهای شمال شرقی، شمال و مرکز، با متکلمین همین
زبان در استانهای جنوب غربی، جنوب شرقی و جنوب تفاوت چشمگیری دیده میشود.در جدول مورد بررسی، زنان(1 و 2)، 3، 4، 5 و 6 فرزندی و بیشتر به ترتیب 65، 15،
12، 5 و 8 درصد میباشند.
خلاصه ماشینی:
"این کار از چند جهت گامی نو در بررسیها و پژوهشهای جمعیتی در کشور به حساب میآید زیرا برای اولین بار ضرورت انجام چنین پژوهشی، در شورای جمعیت کشور مطرح شد و پس از تهیه طرح در ابعاد مختلف مورد بررسی قرار گرفت و درصدد یافتن پاسخهایی بر آمد که در مواردی حتی کمترین اطلاع آماری منتشره شده درباره آنها وجود نداشت، از طرف دیگر در این طرح بر خلاف معمول، پرسشگر ناآشنا به در خانه پاسخگو اعزام نشد، بلکه پاسخگویان در سازمانی که مسؤول ثبت وقایع حیاتی کشور است حضور یافتند و ضمن گرفتن شناسنامه برای نوزادان خود به پرسشهای مربوط به باروری نیز که از پیش تهیه شده و به صورت پرسشنامه کوتاه و به نسبت جامعی درآمده بود، پاسخ دادند.
این تحقیق تمایزی آشکار میان زنان آذری آذربایجان غربی، شمالی زبان گیلان و مازندران از یکطرف و بلوچی، کردی، لری زبان سیستان و بلوچستان، هرمزگان و آذربایجان غربی، خوزستان، ایلام، لرستان و کهکیلویه و بویر احمد از طرف دیگر را نمایان میسازد و نشان میدهد که گروه اول با 1 تا 2 و گروه دوم با 6 فرزند و بیشتر تمایل به افزایش فرزند دارند و همچنین تقابلی مهم بین زنان فارسی زبان میان استانهای شمال و شمال شرقی، تهران و مرکز ایران از یک طرف و خوزستان، هرمزگان، فارس و سیستان و بلوچستان از طرف دیگر دیده میشود به طوری که گروه اول با داشتن 1 تا 2 و گروه دوم با وجود بیش از 6 فرزند در پاسخ به افزایش بچه، جواب مثبت دادهاند."