خلاصه ماشینی:
"ولی از آنجا که مقررات مزبور گرفتار پراکندگی بود،بعدها قانون فشردهای بنام«قانون امتیاز اختراعها و نمونهها،1907» بتصویب رسید که مقررات جدیدی را وارد حقوق بریتانیا کرد؛چنانکه حمایت از امتیاز مخترع در نمایشگاه صنعتی یا بینالمللی و جلوگیری از لطمه بحقوق مخترع در مدت نمایش،«امتیاز مشترک اختراع»که محصول ابتکار مشترک چند نفر باشد،امتیاز اضافی در مورد تقاضای اضافه بر درخواست پیشین امتیاز بسبب اصلاح یا تغییر جزیی آن اختراع،قابل فروش بودن امتیاز اختراع،پروانهء اجباری-وقتی که دارندهء امتیاز میباید بعلت بکار نبردن اختراع اجازه به ثالث که این امر را به ثبوت رسانیده،بدهد-و پروانه اجباری بعلت مصالح عمومی، الغای امتیاز و تشریفات تقاضای امتیاز بانضمام توصیف(تعیین خصوصیات) موقت یا کامل را از راه تجدید مقررات گذشته بصراحت معلوم و نیز مشخصات کارگزار امتیاز اختراعها1،کسانی که خود را وقف این رشتهء تجارت میکردند و شرایط سخت اشتغال به این حرفه را بروشنی بیان میکرد.
با اینهمه هیچیک از سه قانون 1875،1883 و 1888 علامت را تعریف نمیکرد که سهل است،تعریف علامت رایج در حقوق ننوشته عادت(اصول ناشی از رویه)را نیز تغییر نمیداد تفسیرهای بعدی دربارهء لفظ اختراعی مقررات اصلاحی مزبور را غیر عملی گردانید؛و با آنکه دادگاهها متمایل به بسط و توسعهء اختیار ادارهء امتیاز اختراعها در قبول علامتها،اعم از اینکه عطف به کیفیت جنسی میشد یا نه یا در موارد تردید که علامت قابل ثبت هست یا نه،بودند،با اینحال ابهام در تعریف قانونی علامت قابل ثبت کار را به مرافعه کشید."