چکیده:
هدف این مقاله، اندازهگیری کارایی فنی و بازدهی نسبت به مقیاس تولید، با استفاده از روش تحلیل پوششی دادههاست. بدین منظور، وضعیت کارایی فنی و بازدهی نسبت به مقیاس منتخبی از شرکتهای بیمه خصوصی و دولتی در دوره زمانی 1384 و 1385 مورد بررسی قرار میگیرد. نتایج بهدست آمده نشان میدهد که با فرض وجود بازدهی متغیر نسبت به مقیاس، شرکتهای بیمه ایران، توسعه و رازی، در مقایسه با سایر بیمهها دارای بیشترین میانگین کارایی فنی و بیمههای کارافرین، دی و آسیا دارای کمترین میانگین کارایی فنی هستند. از بین شرکتهای منتخب، بیمه رازی از مطلوبترین عملکرد نسبت به بقیه شرکتها برخوردار است. به عبارتی این شرکت در سالهای مورد بررسی کاملا از نظر فنی کاراست و همچنین در مقیاس بهینه اقتصادی (بازدهی ثابت نسبت به مقیاس) قرار دارد. نتایج تحقیق همچنین نشان میدهد که شرکتهای بیمه دولتی (ایران،آسیا،البرز و دانا)، در این دو سال همواره در مرحله بازدهی کاهشی نسبت به مقیاس قرار دارند. لذا سیاست کارا برای این شرکتها، میتواند کوچکتر کردن مقیاس اقتصادی، همراه با کاهش نهادههای تولید باشد.
The purpose of this article is the measurement of technical efficiency and returns to scale using data envelopment (DEA) approach. In this study، we have measured efficiency quantity and economies of scale for state owned insurance and private companies for 1384-1385 periods. The results reveal that in the DEA with the assumption of variable returns to scale، Iran، Tosee and Razi companies have the most technical efficiency. In the between selective companies Razi company has the best performance. This company in the 1384 and 1385 years has the strict efficiency and returns to scale is constant. The results also reveal that state-owned companies have the decreasing returns to scale. So; the efficient policy for these companies is to reduce economic scale and decrease inputs.
خلاصه ماشینی:
در تعقيب هدف اندازهگيري كارايي، تلاش شده است برای سؤالات زير پاسخ مناسبي ارائه شود: 1- شرکتهای بیمة دولتی و خصوصی در چه مرحلهاي از بازدهی نسبت به مقیاس تولید قرار دارند؟ به عبارتی، این شرکتها در کدام مرحله از منحنی هزینة متوسط بلندمدت قرار دارند؟ 2- آيا شركتهاي بيمه با حفظ امكانات موجود توان افزايش ارزش افزوده را دارند؟ 2- پیشینة تحقیق - ابراهیم هادیان و آنیتا عظیمی حسینی(1383)، با استفاده از روش تحلیل فراگیر دادهها، کارایی اقتصادی ، فنی و تخصیصی بانکها را در اقتصاد ایران محاسبه کردهاند.
مطالعة آنها نشان ميدهد که در دورة مورد مطالعه (1995- 2001)، بیشتر بیمههای اروپا در مرحلة هزینههای کاهشی عمل ميکنند (بازده افزایشی نسبت به مقیاس) و همچنین اندازة بنگاه و سهم بازار داخلی، عامل تعیین کنندة معنیداری روی کارایی اقتصادی است.
نتیجة کار مقایسة عملکرد 431 شرکت بیمهاي در شش کشور اروپایی بهصورت زیر حاصل شده است: (پیرایی، خسرو و حسین کاظمی، 1383) جدول 1 – کارایی فنی در کشورهای منتخب {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} - آندرو ورتینگتن و امیلیهارلی (2002)، در مقالهاي با عنوان" کارایی هزینه در بیمههای عمومی استرالیا با استفاده از رهیافت ناپارامتری"، به بررسی کارایی هزینة تخصیصی و فنی خالص و همچنین صرفههای مقیاس پرداختهاند.
مدل مورد بررسی برای اندازهگیری کارایی فنی بیمة p از میان 12 بیمه بهصورت زیر است: به تصویر صفحه مراجعه شود : نسبت نهادهها به ستاده است که بین 0 و 1 ميباشد.
(2006) " Estimation of Scale and Scope Economics in Life Insurance: A Stochastic Frontier Analysis With Panel Data", International Journal of Management, Vol. 23, No. 1.