چکیده:
هدف پژوهش حاضر،توصیف عوامل مؤثر در گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی،بررسی مزایا و معایب احتمالی انجام ورزش همگانی از دیدگاه افراد شرکت کننده و غیر شرکتکننده در ورزش همگانی است.
روش تحقیق از نوع پس رویدادی است.با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته،طی یک فرایند منسجم و منظم علمی دادههای به دست آمده از 600 آزمودنی عضو گروه نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای،با استفاده از شاخصهای آماری درصد و رتبهگذاری وزنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتههای این پژوهش نشان میدهد که از مهمترین عوامل مؤثر در گرایش به انجام ورزش همگانی،کسب سلامت روح و جان،پیشگیری از بیماریهای مختلف و جلوگیری از افزایش وزن است.از عوامل عدم گرایش به انجام ورزش همگانی،بالا بودن هزینهها و شهریههای سنگین باشگاهها،داشتن مشغلهء زیاد زندگی،کمبود امکانات ورزشی و عدم امکان انجام ورزش زنان در پارکها و امکان عمومی است.
آگاهی از اهمیت ورزش در کسب سلامت جسمانی و روانی و شادابی شهروندان تبریزی و بالا بودن شهریههای باشگاهها،از مهمترین عوامل عمده گرایش یا عدم گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی محسوب میشوند.کاهش شهریهء مکانهای ورزشی در سطح شهر تبریز پیشنهاد میشود.
خلاصه ماشینی:
"تحقیق حاضر به توصیف عوامل گرایش شهروندان تبریزی به ورزش همگانی از دیدگاه افراد
مقایسهء جنسیت افراد با عوامل عدم گرایش به انجام ورزش همگانی
مقایسهء میزان تحصیلات افراد با عوامل عدم گرایش به انجام ورزش همگانی
مقایسهء میزان تحصیلات افراد با عوامل مؤثر در گرایش به ورزش همگانی:نتایج مندرج در
مقایسه میزان تحصیلات افراد با عوامل عدم گرایش به انجام ورزش همگانی:نتایج مندرج در
کمترین فراوانی مربوط به عدم انجام گروهبندیهای لازم توسط مربیان از ورزشکاران حداقل بر
بودن بدن و کسب سلامت جسمانی و روانی(100 درصد)و کمترین فراوانی مربوط به
کمترین فراوانی مربوط به کاهش هزینه درمانهای شخصی ورزشکاران ورزش همگانی(8/16
ورزشکاران ورزش همگانی و ایجاد زمینه برای ورزشهای قهرمانی(4/18 درصد)است.
تراکم جمعیت ورزشکاران ورزشهای همگانی(8/64 درصد)و کمترین فراوانی مربوط به غفلت
مقایسهء میزان تحصیلات افراد با معایب احتمالی انجام ورزش همگانی:براساس نتایج مندرج در
اثر ورزش کردن(100 درصد)و کمترین فراوانی مربوط به غفلت از گرایش به ورزشهای قهرمانی
جمعیت ورزشکاران ورزش همگانی(3/83 درصد)و کمترین فراوانی مربوط به غفلت از گرایش به
انجام ورزش همگانی(64 درصد)و کمترین فراوانی مربوط به غفلت از گرایش به ورزشهای
کمترین فراوانی مربوط به غفلت از گرایش به ورزشهای قهرمانی و حرفهای(19 درصد)میباشد.
ورزشکاران ورزش همگانی(9/60 درصد)و کمترین فراوانی مربوط به غفلت از گرایش به
مشغلهء زیاد در زندگی،کمبود امکانات ورزشی و کمترین فراوانیها مربوط به عدم انجام گروهبندیهای لازم توسط مربیان از ورزشکاران حداقل براساس سن،عدم علاقه به شرکت در
کننده و غیر شرکتکننده در ورزش همگانی شهر تبریز انجام شده است.
داشته و دلیلی منطقی و اساسی برای گرایش افراد ورزشکار ورزش همگانی شهر تبریز به انجام"