چکیده:
هدف این مطالعه مقایسه توزیع استراحت و تمرین در مراحل مختلف،کسب و اجرای یک تکلیف حرکتی مجرد(پرتاب دارت)بود.بدین منظور تعداد 59 آزمودنی راست دست و نا آشنا به مهارت مورد نظر،از بین دانشجویان پسر داوطلب دانشگاه تبریز با میانگین سنی 20 سال به روش تصادفی ساده انتخاب و به همین روش نیز در دو گروه جایگزین شدند.هر دو گروه به مدت 5 جلسه و هر جلسه دو بسته 10 تایی را در شرایط متفاوت تمرین کردند.گروه تمرین انبوه بدون استراحت در بین کوششها و گروه فاصلهدار پس از هر کوشش به مدت 10 ثانیه استراحت میکردند.
پس از جمعآوری دادهها امتیازات پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از روش آماری تی استیودنت مستقل دادهها تجزیه و تحلیل و مورد مقایسه قرار گرفت.یافتههای حاکی از آن بود که امتیاز دو گروه آزمودنی در هیچیک از مراحل با یکدیگر اختلاف معنیداری ندارند(05/0>p).
بنابراین بر اساس یافتههای این پژوهش بکارگیری هر یک از روشهای تمرین انبوه و فاصلهدار به عنوان عاملی اثرگذار در مراحل مختلف کسب و یادداری پرتاب دارت محسوب نمی شود، هرچند که جهت روشنتر شدن دقیق موضوع انجام تحقیقات بیشتر توصیه میشود.
خلاصه ماشینی:
"(4)- Distributed Practice لازم به یادآوری است که در بسیاری از تحقیقاتی که برای آزمایش آثار تمرین فشرده و
حرکتی ظریف که مورد مطالعه قرار گرفتند نتایج نشان میدهد که عملکرد گروه فاصلهدار بعد
بیشتر کنترل شده و ماهیت مهارت حرکتی مورد استفاده در آن مطالعه نیز به عنوان یک عامل
(2)- Discrete Motor Skills تمرین در تکالیف حرکتی مجرد،یادگیری را به تأخیر نمیاندازد و در واقع به سود آن نیز
نقش تمرین فشرده و فاصلهدار را در یادگیری و یادداری طولانی مدت تکلیف حرکتی مجرد
مقایسه آثار دو نوع تمرین فشرده و فاصلهدار بر کسب و یادداری مهارتهای مجرد و مداوم
(به تصویر صفحه مراجعه شود) بنابراین از هر آزمودنی در این مطالعه،دوازده امتیاز به ثبت رسید که یکی از آنها مربوط به
(به تصویر صفحه مراجعه شود) ب)با مقایسه عملکرد و امتیاز آزمودنیهایی که به روش انبوه تمرین کردهاند،مشخص شد که
است و بدین ترتیب مهارت دارت را به عنوان یک تکلیف حرکتی مجرد در طول این دوره
فراگیری نشان میدهد که تمرین فاصلهدار در این مر حله مؤثرتر از روش فشرده میباشد.
باشد چرا که مهارت دارت هرچند که یک تکلیف مجردی است اما مدت زمان اجرای آن کمتر و
عنوان یک مهارت مجرد تمرین کردند،در مقایسه با گروهی که به روش فشرده آن را تمرین
ثابت کرده است که در مرحلهء یادداری این دو گروه با یکدیگر اختلاف معنیداری ندارند.
شاید آنچه که موجب شده تا اختلاف معنیداری در به کارگیری این دو روش تمرین در مرحلهء
دار بر فشرده است(11)که در این مطالعه نیز مهارت مورد نظر نسبتا ساده به نظر میرسید."