سیر تاریخی و تحلیلی شعر امروز ایران مقاله

برخوردهای نظری بیش از پیش موجبات مجذوبیت جوانان به اذهان روشن‌اندیشان و مقبولیت افکار ایشان را فراهم آورد و به‌تدریج باعث شد که مبانی نظری قدیم خلل‌پذیر شود و در نتیجه نسل جدید با اعراض از صور و مضامین عادی و آشنا و اقبال به اشکال و مفاهیم نو و آشنایی‌زدا، خاصه از طریق ترجمه‌های آثار رمانتیک و مطالعه منتخبات مختلف از قطعات نظم و نثر اروپایی و ایرانی که خود به تقلید از همین ترجمه‌ها نوشته شده بود، آمادگی نشان دهد و فضا برای استقبال از اثری یگانه همچون افسانه نیما مستعد گردد. افسانه، سرچشمه شعر امروز ایران منظومه افسانه در 1922 سروده شد و با چاپ در روزنامه قرن بیستم نگاه کنجکاو این و آن را به خود معطوف کرد؛ شعری که با همه آثار همزمان خود تفاوت داشت، چه از نظر فضا و چه از لحاظ شکل و زبان، و از همان نگاه اول نشان می‌داد که از منبع ذهن و زبانی مبتدع و مستعد به وجود آمده است. چنین بود که همچون نظریه‌پرداز به تدوین اصول و ضوابط شعر خود پرداخت و چون شاعری حرفه‌ای با نگرش نو و اعتماد و اعتقاد تام و استعداد و استمرار مشهود ظهور کرد و با دریافتن معانی و تعابیر و دیگر شیوه‌های تعامل و رسیدن به زبان جدید، به آفرینش چشم‌اندازی از شعری به تمام معنا «نو» توفیق یافت. در واقع همین محدودیت در اختیار کلمات دلخواه بود که احمد شاملو و به دنبال او برخی از شاعران دیگر را به شعر سپید متوجه کرد، با این تفاوت که او به موسیقی طبیعی کلمات همچنان توجه داشت اما دیگران خود را به کلی از قید وزن آزاد کردند.