خلاصه ماشینی:
"خطر تنهائی برای قلب:در بخش «آلامدا»4،928/6 مرد و زن که در حوالی سانفرانسیسکو زندگی میکردند و در کارلیای5شمالی 301/13 مرد و زن که در فلاند شرقی زندگی میکردند، مدت 5 تا 9 سال مورد مطالعه قرار گرفتند پژوهشگران به این نتیجه رسیدند آنان که از نظر اجتماعی منزوی بودند و تا سه برابر دیگران که زندگی اجتماعی داشتند،هم از بیماری قلبی و هم به علل دیگر، مردند،نتایج به دست آمده از این مطالعه صرفنظر از عوامل خطر مانند زیادی کلسترل،فشار خون،عوامل ارثی و غیره بودند.
نتایج مشابه دیگری از مطالعه در باره 059/2 نفر از بخش«اوانس»6 جورجیا به دست آمده است که بشترین مرگ و میر بین سالمندانی بود که ارتباط اجتماعی کمتری داشتند حتی پژوهشگران به این نتیجه رسیدهاند که عضو باشگاهی بودن،به مسجد و معبد رفتن و معاشرت با دیگران انسان را از بیماریهای قلبی ولو با داشتن عوامل خطر مانند فشار خون حفط میکند در یک مطالعه مشابه دیگر نیز این نتیجه حاصل شد کسانی که ارتباط اجتماعی خود را قطع کردند زودتر مردند.
کسانی که تنها هستند بهتر است دستکم با حیوانات اهلی،گل و گیاه و حتی ماهیهای آکواریوم،خود را مشغول نمایند که این امر تا حدودی آنان را از تنهائی نجات میدهد،در دانشکدهء پزشکی دانشگاه«ییل»7پژوهشگران 119 مرد و 40 زن را که برای رگهای کرونر قلب آنژویوگرافی شدند مورد پرسش قرار دادند و به این نتیجه رسیدند:کسانی که مورد محبت و پشتیبانی از طرف خانواده و کسان خود بودند صرفنطر از عوامل خطر مانند سن زیاد،جنس،درآمد، فشار خود،دیابت،عوامل ارثی و خصومت،سرخرگهای کرونر آنان کمتر دچار اسکلروز شده بودند."