خلاصه ماشینی:
"سؤالی که برای وارد کننده ایرانی مطرح بوده و همچنان باقی است عبارت است از اینکه مسئول خسارات وارده و همچنین عدم النفع تأخیر وصول کالا کیست؟فروشنده اسپانیایی؟یا آژانس A؟یا شرکت حمل و نقل E؟و یا شرکت حمل و نقل T؟کدام یک؟!وارد کننده ایرانی باید علیه کدام یک از اشخاص نامبرده اقامه دعوی نماید؟چگونه و بر اساس چه قانونی؟ دادگاه صالح برای رسیدگی کدام است؟در تکمیل مطالب آغاز شده همواره سعی خواهد شد پاسخ مقتضی جهت سؤالات مطروحه داده شود، لیکن بد نیست قبل از پیگیری بحث آخرین اقدام واظهار وارد کننده (12)-احتمالا همان شرکت حمل و نقل T ولی تحت عنوان دیگر ایرانی را عینا در این پرونده به اتفاق بخوانیم:«پس از ارجاع پرونده به وکلای ایرانی، اسپانیایی، فرانسوی، انگلیسی و گذشت متجاوز از دو سال صرف وقت و هزینه، مجددا به نقطه اولیه بازگشتهایم.
در پرونده مزبور شرکت ترابری E با صدور بارنامه چند نوعی، حمل کالا را تا مقصد یعنی تهران تعهد مینماید، لیکن با عدم انجام تعهد، وارد کننده ایرانی همچون صدها صاحب کالای متضرر دیگر در پروندههایی نظیر این پرونده مات و مبهوت همچنان از خود سوأل میکند که بر اساس چه قانونی و از طریق چه دادگاهی تقاضای جبران خسارت نماید.
منظور فرستنده کالا از انعقاد قرارداد چند نوعی، حمل کالا تحت مسئولیت عامل تا مقصد نهایی است مضافا اینکه طبیعت این نوع قراردادها انجام چنین امری را اقتضاء مینماید، لذا شرط خلاف آن باطل است وانگهی شرط عدم مسئولیت از ناحیه عامل به علت ارتکاب تقصیر سنگین او در عدم دقت کافی برای انتخاب حمل ونقل کننده ثانوی معتبر، غیر قابل استناد میباشد."