خلاصه ماشینی:
"به علاوه منشأ غالب مفاسد اجتماعی نیز ثروتمندان از خدابیخبری هستند که در ناز و نعمت و عیش و نوش و هوس غرقند و هر نغمه اصلاحی و انسانی و اخلاقی در گوش آنها ناهنجار است به همین دلیل همیشه در صف اول در مقابل پیامبران ایستاده بودند و دعوت آنها را که به نفع عدل و داد و حمایت از مستضعفان بوده همیشه بر ضد خود میدیدند، روی این اصل در آیه به خصوص یاد شده است زیرا که ریشه اصلی فساد همین گروهند.
زهد اسلامی و فرق آن با رهبانیت مسیحی اسلام در زمینه «زهد» دو چیز را سخت محکوم کرده است: یکی رهبانیت و دیگری مادهپرستی «رهبانیت» و «رهبانیت» منسوب به «رهبان» و «رهبان» هر دو به یک معنی است، در اصل لغت از ماده «رهب» به معنی خوف، وحشت و ترس گرفته شده و در عرف به کسانی گفته میشود که «انقطاع و انفراد از مردم پیدا میکنند به خاطر عبادت و ترس از خدا».
«ابن سینا» در نمط نهم اشارات که به «مقامات العارفین» اختصاص یافته است، زهد را به زهد عارف و زهد غیر عارف تقسیم کرده و گفته است: «زاهدانی که از فلسفه زهد آگاهی ندارند، به خیال خود «معامله»ای انجام میدهند، کالای آخرت را با کالای دنیا معاوضه میکنند از تمتعات دنیا دست میشویند که در عوض از تمتعات اخروی بهرهمند گردند به عبارت دیگر در این جهان برداشت نمیکنند تا در جهان دیگر برداشت نمایند ولی زاهد آگاه و آشنا به فلسفه زهد از آن جهت زهد میورزد که نمیخواهد ضمیر خویش را به غیر ذات حق مشغول بدارد چنین شخصی شخصیت خویش را گرامی میدارد و جز خدا چیز دیگر را کوچکتر از آن میداند که خود را بدان مشغول سازد و دربند اسارتش درآید» (2) ."