خلاصه ماشینی:
بیسبب نیست که این چاپ ناسخ چاپها و تصحیحهای پیشین شده است، و نقاد بصیر آقای دکتر مهدوی دامغانی از آن به «چاپ نفیس شریف» تعبیر کردهاند و در مقالهای که برای درج در کتاب ارج ایرج (کتاب اهدایی به استاد دانشمند آقای ایرج افشار) نگاشتهاند، و در کتاب حاصل اوقات (ص 122 به بعد) نیز به چاپ رسیده است، با ذکر خیری از مرحوم استاد مینوی مینومقام درباره آن استاد بزرگوار گفتهاند: «به راستی که برای او نیز تاکنون جانشینی در حد خودش و با وسعت تنوع اطلاعات و معلومات ادبی و تاریخی و دقت و ظرافت در تتبع و تحقیق او بهوجود نیامده است...
». فعل «قدمگزاردن» که با صیغههای مختلف مکرر در مکرر در کتاب به کار رفته، چون در نسخه اساس با «زاء» بوده برای رعایت امانت همهجا بدون استثنا با «زاء» آمده است و این موجب میشود که چشم دانشجو به این غلط مأنوس شود و پس از این همان را در نوشتههای خود بهکار برد.
ناصرخسرو گوید: (نسخه مجلس، ص 177) نگر نشمری ای برادر گزافه بدانش دبیری و نه شاعری را که این پیشها است نیکو نهاده مر الفغدن نعمت ایدری را دگر گونه راهی و علمی است دیگر مر الفغدن راحت آن سری را» یقینا معنی «آن سری» در عبارت کلیله و دمنه بمعنی «از سوی خداوند و از جانب خداوند» است، و ارتباطی با سرای آخرت ندارد.
سعدی میگوید: کار به تدبیر نیست، بخت به زور آوری دولت و جاه آن سری است تا که کند اختیار (به نقل از لغتنامه دهخدا) یعنی توفیق در کارها به تدبیر آدمی نیست، و بخت و اقبال نیز به زور آوری نتواند بود.