چکیده:
در میان زنان ایران معاصر پویشی در جریان است که با توجه به عناصر مشترکی که در
تعاریف جنبشهای اجتماعی جدید وجود دارد، میتوان آن را یک جنبش نامید. جنبشی که با
چالشهای زنان نسبت به نابرابریهای قانونی - حقوقی میان زنان و مردان و سایر مسائل
آنان در حوزههای گوناگون زندگی مشخص میشود. این مقاله با استفاده از یافتههای
پژوهشی میدانی با هدف درک ویژگیها، اصول و اهداف جنبش اجتماعی زنان ایران، نگرش
فعالان جنبش زنان ایران را که در تشکلهای زنان فعالیت میکنند مورد کندوکاو قرار
داده است. این پژوهش سعی براین دارد نشان دهد بین زنان ایران حرکت سازمانیافتهای
با هدف بهبود وضعیت زندگی شکل گرفته است. تلاش برای کاهش نابرابری حقوقی زن و مرد،
ارزیابی واقعگرایانه، از ماهیت دو جنس (بدون جهتگیری فمینیستی) از ویژگیهای این
حرکت سازمانیافته میباشد. یافتههای این پژوهش نشان میدهد مسأله اولیه زنان
ایران نابرابری حقوقی بین زنان و مردان است که ریشه در ارزشهای فرهنگی و نگرش
سوگیرانه و فرودستانه جامعه نسبت به زن دارد.
خلاصه ماشینی:
"از نکات دیگر قابل توجه پاسخ مثبت 8/12 درصد از پاسخگویان به مسائل زنان با عنوان نگرشی منفی به زن میباشد که نشانگر این است که جنبش زنان ایران در حال حاضر درگیر مسائل عینی خویش بوده و کمتر به جنبههای فرهنگی و در نتیجه به هدف تعریف هویت زن توجه نشان میدهد.
تأثیر عوامل اقتصادی، حقوقی، فیزیولوژیک و فرهنگی درایجاد وضعیت زنان چگونگی تأثیر/نوع عامل بسیار کم کم متوسط زیاد بسیار زیاد جمعدرصد اقتصادی 7/14 2/31 4/28 8/13 9/11 100 حقوقی 8/1 4/6 2/9 22 6/60 100 فیزیولوژیک 2/52 2/20 3/19 5/5 8/2 100 فرهنگی - - 5/5 4/29 1/65 100 براساس دادههای جدول شماره 7، 6/82 درصد پاسخگویان، نقش قوانین حقوقی را دروضعیت کنونی زنان زیاد وبسیار زیاد ارزیابی کردهاند که نشانه حساسیت زنان نسبت به نابرابریهای حقوقی آنان در مقایسه با مردان است و میتوان آن را به عنوان هدف اساسی حرکت زنان در نظر گرفت.
یافتههای توصیفی مربوط به راهحل مشکلات زنان راه حل مشکلات زنان فراوانی درصد درصد تجمعی تغییر نگرش جامعه نسبت به زن 48 0/44 0/44 تأمین استقلال اقتصادی 9 3/8 3/52 اصلاح قوانین حقوقی 39 8/35 1/88 ارتقاء آگاهی زنان 13 9/11 100 جمع 109 100 100 یافتههای این جدول بهگونهای ضمنی میتواند ناظر بر اهداف جنبش اجتماعی زنان ایران باشد چرا که زنان حل مسائل خویش را در گرو تعقیب چنین راهی میپندارند.
بههرحال از یافتههای این بخش از پژوهش میتوان چنین استنباط نمود که هدف اولیه اصلاح قوانین در جهت کاهش نابرابری مرد و زن میتواند زمینهساز هدف تصحیح نگرش فرهنگی جامعه نسبت به زن و بستری مناسب برای حرکت زنان به سمت جنبشهای هویتی و فرهنگی باشد که قابل تأمل و برنامهریزی است."