«ه» مختفی تبدیل «ه» به گ مقاله

اسامیکه دارای(هـ)مختفی هستنتد عموما در قدیم مختوم به«گـ»یا «کـ»بوده‌اند1و بهمین جهت در تعریب اعراب آنرا باصل برگردانیده‌ معرب ساخته‌اند،جائیکه(هـ)بدل از«گـ»بوده(ج)و موردیکه بدل از «کـ»باشد«ق»آورده‌اند:ینفسج-خندق از نظر قواعد دستوری اسامیکه دارای(هـ)مختفی باشند دارای‌ مقررات ذیل است: 1-در نسبت و جمع بهء الف و نون(هـ)به گ بدل میشود:تشنگان‌ گرسنگی،بنابراین باید مواظب بود که در نوشتن این قبیل کلمات(هـ) بکار برده نشود باین صورت ننویسیم:تشنه‌گان-گرسنه‌گی 2-در حالت اضافه یا جائیکه این کلمات موصوف واقع میشوند در تلفظ(هـ)به(ی)بدل میگردد و برای بیان این تلفظ(ی)بصورت کوچکی‌ شبیه بهمزه بالای(هـ)نوشته میشود:خانهء من-کاشانهء بزرگ‌ (1)و هنوز در پاره‌ای کلمات صورت اصل باقی مانده مانند کلمه:دستک، دنبک-شارک... 4-در اتصال به(ها)جمع اگر بجمع کلمه دیگری مشتبه نشود(هـ) مختفی را حذف میکنیم:پردها-لانها،و اگر موجب اشتباهی شود آنرا بحال خود باقی میگذاریم:زمینه‌ها-دهنه‌ها-که در صورت حذف بجمع زمین و دهن‌ مشتبه خواهد شد تذکر-چون در فارسی(ة)گرد نبوده کلماتیکه از عربی گرفته‌ شده‌اند و دارای(ة)گرد هستند در جائیکه لازم بوده(ت)تلفظ شود در رسم الخط آنرا بصورت(ت)کشیده نوشته و تلفظ کرده‌اند:سیادت،اصالت و اگر مواردی پیدا شده که نمیباید(ت)به تلفظ درآید آنرا بصورت‌ (هـ)مختفی نوشته و تلفظ کرده‌اند و این در مصادر مخصوص بمواردیستکه خواسته‌اند کلمه ایرابدو صورت برای بیان دو معنی داشته باشند مانند کلمات زیر: اقامت(توقف)-اقامه(در نماز و غیره)امارت(امیری)اماره(اشاره و علامت).