خلاصه ماشینی:
"راهی که برای حل این مشکل اندیشیدیم دعوت از دو تن از استادان دانشگاه بود برای ایراد سخنرانی نتایج این کار را بررسی کردیم و چند مسئله مطرح گردید:یکی این که انجام این کار برای هر دوره چندان آسان نیست و دوم این که یافتن موضوعهایی که مرتبط با مسئله کتابخوانی و کتابداری باشد و بتواند بوسیله استادان عنوان گردد چندان فراوان نیست و بالاخره فکر کردیم که باید این وظیفه را از خود کتابداران خواست.
بعد از دوره کرمان احساس ثبات بیشتری میکردیم و میدانستیم که در مورد مدرس و متن درس و برنامه وضع چگونه است و به همین دلیل فکر کردیم که دیگر نباید برنامهها را به دست آشنائیها سپرد و نقشه برداشتیم و در مورد استانها مطالعه فرهنگی کردیم و خود ما دو استان آینده را انتخاب کردیم و بیشتر نظرمان در مورد استانهائی بود که به وضع کتابخانه- های آن توجه چندانی نشده است،ولی محیط آنها کتابخوان است و دانشگاه هم ندارند.
برنامهریزی تشکیل دورهها در دانشگاهها با سهولت بیشتری انجام گرفت و ما هم از این واقعیت آگاه شدیم که در حال حاضر امکان به وجود آوردن تحرک در وضع کتابخانههای عمومی و یا کمک به ایجاد کتابخانههای آموزشگاهی بسیار اندک است پس اگر دانشگاهها و مدارس عالی و برخی از سازمانهای اختصاصی علاقمندی بیشتری به شرکت در دورههای کوتاه مدت دارند وظیفه ماست که در آن جهت کوشش کنیم.
در بررسی فرهنگی که از استان خراسان به عمل آمد روشن شد که تعداد کتابخانهها به حدی است که باید دوره مخصوص کتابداران باشد و باز تصمیم جدیدی بود که از این پس کتابداران شاغل را دعوت به شرکت در دورهها بنماییم."