خلاصه ماشینی:
"اگر هر گونه دین و مذهبی موجه محسوب شود و دیانت اسلام با بت پرستی یکی باشد و لازم نباشد که انسان پای بند دین و مذهب خاصی باشد و تنها موحد بودن و وصول به حقیقت کافی باشد، پس تکلیف این همه عبادات و تکالیف شرعی که در دین اسلام مقرر گشته است و سرباز زدن از آنها مساوی با داخل شدن در عذاب الهی است چه میشود؟ و یا تکلیف این آیه که میفرماید: «ان الدین عند الله الاسلام» (16) و آیه دیگر که میفرماید: «و من یبتغ غیرالاسلام دینا فلن یقبل منه و هو فی الاخرة من الخاسرین» (17) چه میشود؟ اگر اعتقادات همگان از خداپرست و بتپرست، مشرک و متدین یکی است و هیچ تفاوتی با یک دیگر ندارند و معتقدان هر دین و مذهبی باید محترم شمرده شوند و باید با همه صلح کل باشیم، پس غرض از ارسال رسل و انزال کتب چه بوده است؟ و آیاتی که دستور قتال با مشرکان را داده است، چگونه توجیه میشوند؟ به نظر ما خداوند متعال صلح کلطلبی را در آیات زیادی مردود اعلام کرده و در آیهای فرموده است: «وقاتلوهم حتی لا تکون فتنة و یکون الدین کله لله» (18) این که گفتیم چنین اعتقادی با احادیثی از معصومین(ع) نیز منافات دارد و گرایش به این نوع تفکر در حقیقت مطرود ساختن این روایات محسوب میشود؛ به دلیل این است که رسول خدا(ص) در حدیثی میفرمایند: «انی اخاف علیکم استخفافا بالدین؛ (19) بر شما میترسم از این که دین (منتخب) الهی را سبک شمرده و خوار بدارید."