خلاصه ماشینی:
"اگرچه در این روش محاسن و مزایایی همانند: نظم و نسق یافتن کار تحقیق، انجام طرحهای مورد نظر و سفارش در مدت زمان قابل پیشبینی نهفته است؛ سؤال اصلی آن است که این روش چقدر به کشف و خلاقیت میانجامد؟ و با اعمال و تداوم آن تا جه میزان شاهد عرضه تولیدات نوین و جهش و نظریهپردازی جدید در عرضه معارف دینی خواهیم بود؟چنین روشینظیر کارهایی است که دولتها در برنامههای کوتاهمدت و درازمدت خود پیشبینی میکنند و در چارچوب آن با پیمانکاران مختلف قرارداد میبندند و در نتیجه سمت و سوی سیاستگذاری دولت در بخشهای مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسیمشخص میشود و معلوم میشود که این پروژه در چه مدت و با چه هزینهای به بهرهبرداری میرسد؛ ولی آیا مقوله پژوهش و تحقیق را تنها در این شیوه میتوان محدود و خلاصه کرد؟ آیا با پافشاری بر این روش به عنوان سنتی لایتغیر و غیر قابل اغماض، میتوان شاهد خلاقیت و نوآوری بود؟ البته روشن است که منظور از نوآوری، پشتپا زدن به گنجینه پرافتخار گذشته و روشهای سلف صالح که امام خمینی(ره) به آن «فقه جواهری» میگفتند، نیست؛ بلکه منظور نوآوری در عرضه جواهر امروز است."