خلاصه ماشینی:
"(22) این بخش از سنیان در عقیده خود یکدست نیستند؛ پارهای از آنان بر این باورند که خطاپذیری اجتهاد پیامبر(ص) صرفا در امور مربوط به دنیا جریان داشته است و نه در امور مربوط به شرع و دین (23) و پارهای دیگر معتقد هستند که خطا حتی در اجتهادهای پیامبر(ص) نسبت به امور شریعت نیز راه داشته است (24) اینان در پاسخ این اشکال که اعتقاد به خطاپذیری پیامبر(ص) در اجتهاد، مستلزم پذیرش راه یابی خطا به سنت است، این پاسخ را دادهاند که خطاهای اجتهاد پیامبر(ص) در نهایت به شریعت راه نمییابد؛ زیرا در صورت گذر از همه مسیرهای پیش روی و قرار گرفتن در آستانه وارد شدن به حیطه سنت، توسط نص الهی یا همان قرآن اصلاح میگردد و به دژ شریعت پای نمیگذارد.
اینجا است که میتوان برای بررسی اندیشه امامان(ع) در قالب روش بالا حساب باز کرد؛ به این صورت که در مرحله نخست و هنگامی که اولین مزمزههای فقه در جامعه در حال شکلگیری بود، بروندادهای فقه امامان(ع) نیز در کنار دیگر تجربه کردنهای جدید برای جامعه طرح میگشت و با این که از انسجام درونی برخوردار بود، ولی به لحاظ سطح انتظار و تواناییهای محدود فهم فقهی جامعه، بیش از دیگر تجربههای نارس و کال آن دوران جلب توجه نمیکرد.
2. نگارشهایی با عنوان کتاب؛ دومین نوع تألیفهای فقهی یاران نزدیک امامان، کتاب نام داشت که از ویژگیهای زیر برخوردار بود: این کتابها اگر چه مانند دسته اول (دست کم در بسیاری از موارد) حاوی احادیث بود، ولی در تألیف آنها از یک سوی احادیث مربوط به یک باب یا یک مسأله مشخص جمع آوری میشد و از سوی دیگر، این احادیث خود به صورت منظم و در چارچوبی عالمانه گنجانده میگشت."