چکیده:
هدف این پژوهش تأثیر برنامه تمرینات منظم کاراته، به سبک شیتوکان با میانگین
شدت 75 درصد ضربان قلب ذخیره بر عوامل منتخب ساختاری بطن چپ بوده است.ورزشکاران در
دامنه سبک تا میان وزن بر حسب کنترل عوامل وزن، قد، محیط قفسه سینه، استعمال
دخانیات، ناهنجاریهای اسکلتی کیفوزیس، سلامت عمومی، وزن بدون چربی، ناحیه سطح بدن،
قدرت ایزومتریک دستها و پاها و هزینه انرژی روزانه در محیط اردوی ورزش، انتخاب
شدند. شیوه اجرا:آزمودنیها از نژاد زرد، ایرانی در دو دسته تجربی و گواه شامل 14
ورزشکار ملی کاراته با سابقه 3 تا 6 سال عضویت در تیم ملی و مشخصات آنتروپومتری،
میانگین سن 4/24 سال، وزن 67 کیلوگرم، قد 175 سانتی متر و ترکیب بدن ماهیچه پیکری
9/5 واحد با ناحیه سطح بدن 83/1 متر مربع شرکت داشتند.گروه کنترل، 15 دانشجوی علوم
قضایی با سبک زندگی نسبتا غیرفعال(سطح فعالیت روزانه 34 درصد حداکثر اکسیژن
مصرفی)با مشخصات فیزیکی همسان بودند.مشخصههای ساختاری بویژه شاخصهای هیپروترقی بطن
چپ به روش اکوکاردیوگرافی یک و دو بعدی غیرتهاجمی 1 و نیز روش الکتروکاردیوگرام 12
انشقاقی استراحت از متغیرهای ولتاژی و غیرولتاژی 2 برآورد شد.نتایج:اطلاعات اکو و الکتروکاردیوگرام نشان داد که ارزشهای مطلق و نسبی(وزن بدن
و ناحیه سطح بدن)اندازه توده بطن چپ(lvmass)به روشهای گیلبرت، تروی، دوروکس در کاراتهکاران زبده، به مراتب بزرگتر از گروه کنترل بود.(5%P)همچنین
شاخص زمان کمپلکس QRS، امتیاز رومهیلت در ورزشکاران در حد معنیدار بیش از گروه
شاهد به دست آمد.(1%P).اندازههای ضخامت دیواره آزاد پشتی بطن چپ(lVpWT)و سپتوم بین بطنی(LVIVS)دوره
پایان دیاستولیک استراحتی در ورزشکاران زبده برتر از گروه غیرفعال بود(5%P).این دو
متغیر در مرحله پایان سیستول تفاوت معنیدار نداشتند.نتیجهگیری:تغییرات مورفولوژیک بطن چپ کاراتهکاران به عنوان ورزش ترکیبی
ایزومتریک-ایزوتونیک نشان داد که بخش غالب ایزومتریک کاراته(65 درصد بیهوازی) در
بروز هیپرتروفیکانسنتریک مؤثر بوده است؛این نکته بویژه از جنبه تغییرات lvmass و
TEDD(IVSD+PWT)پایان دیاستولی اکوی بطن چپ از الگوی فرضیه پیشنهادی هیپرتروفی
ساختاری قلب(مورگانروث-مارن)پیروی نمیکند.به علاوه، اطلاعات این پژوهش خاطرنشان
میکند که پزشکان قلب و عروق در تشخیص بالینی سندرم قلب ورزشی از پاتولوژیک جنبه
احتیاط را باید لحاظ کنند؛تا احتمالا از تفسیر یافتههای ناهمگون مصوب بمانند.
خلاصه ماشینی:
"در حالی که تمرینات فیزیکی voدر ورزشکاران هوازی یا استقامت به افزایشهای در بازگشت سیاهرگی و بازده قلب اشاره میکند به طوری که تغییرات حاصل از اجرای فعالیتهایvoبه صورت افزایش بارز در اندازه پایان دیاستولی بطن چپ(lvedd)حجم پایان دیاستولیک(lvedv)و اندازه دامنه حرکت دیواره آزاد پشتی و سپتوم بین بطنی، همراه با افزایش اندک در ضخامت بطن 17-21 و از سویی الگوی تمرین poبه افزایشهایی در اندازهای مطلق دیواره آزاد(pwt)سازگاریهای محیطی قلب و عروق در ورزشکاران هوازی(الگوی تمرین vo)به شکل ضربان قلب استراحت پایین(برادی کاردیا)و حجم ضربهای بزرگتر از افراد غیرورزشکار نمودار شود 22 .
physical fitness روش عملیات:در این پژوهش تأثیر برنامه تمرینات منظم کاراته با شدت 75% ضربان قلب ذخیره مازاد بر استراحت 27 بر عوامل مورفولوژیک بطن چپ ورزشکاران ملی و گروه کنترل بررسی شد.
تجزیه و تحلیل آماری دادهها:اندازههای مورفولوژیک بطن چپ در ورزشکاران حرفهای و گروه کنترل به کمک آمار پارامتریک تی استودنت و آنالیز رگرسیون چند متغیری در گروههای ناهمبسته بدین صورت بررسی شدند: الف-روش غیرتهاجمی اکو کاردیوگرافی یک و دو بعدی: 1-ارزشهای مطلق-اندازه توده بطن چپ(گرم)به شیوههای تروی، دیورکس، گیلبرت و ناحیه سطح مقطع در کاراتهکاران در حد معنیداری بزرگتر از افراد غیرفعال بود(03/0P).
همچنین در گروه استقامت ارزش بالاتر vo max با افزایش اندازه و حجم پایان دیاستولیک بطن چپ ارتباط داشته است، به بیان دیگر بزرگ شدن ابعاد قلب ورزشکاران مقاومتی و هوازی در نتیجه بروز یک سلسله سازگاریهای طبیعی به آمادگیهای فیزیولوژیک یا ژنتیک رخ میدهد.
در تحقیق حاضر بررسی تغییرات احتمالی مورفولوژیک بطن چپ کاراتهکاران زبده به منزله یک ورزش ترکیبی(ایزومتریک+ایزوتونیک)با عامل برتر قدرت و سرعت انفجاری مهارتهای حرکتی به روش تناوبی هنگام تمرین یا مسابقه، نشان داد که بخش غالب ایزومتریک کاراته(65%هوازی)به سبک شیتوکان در بروز هیپرتروفی کانسنتریک بطن چپ مؤثر است."