چکیده:
این مقاله به بررسی ویژگیهای شخصیتی مبتلایان به میگرن و مقایسه تأثیر دارو
درمانگری و تنشزدایی تدریجی همراه با پسخوراندزیستی حرارتی در این بیماران پرداخته
است.43 زن و 17 مرد مبتلا به میگرن از میان مراجعهکنندگان به دو مرکز از پیش تعیین
شده، انتخاب شده و پس از تشخیص قطعی میگرن، پرسشنامه تاریخچه میگرن و آزمون 16 عامل
شخصیت کتل را تکمیل کرده و سپس به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند:گروهی آموزش تنشزدایی تدریجی همراه با پسخوراندزیستی حرارتی دریافت کردند و
گروهی دیگر از برنامه دارو درمانگری مشخصی، استفاده نمودند.برای همه افراد شاخصهای
اصلی میگرن(تعداد حملات در هفته، مدت و شدت آن)برای 10 جلسه درمانگری و 3 ماه
پیگیری، جمعآوری و شاخص بهبودی محاسبه گردید.دادههای جمعآوری شده با روشهای
آماری t برای دو گروه مستقل، و تحلیل واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج
نشان میدهند: 1-پارهای از مؤلفههای شخصیتی زنان مبتلا به میگرن با زنان به
هنجار، متفاوت است. 2-تنشزدایی همراه با پسخوراند حرارتی در کاهش تعداد حملات،
شدت و مدت میگرن مؤثرتر از دارو درمانگری است و این برتری در دوره پیگیری نیز
باقی ماند. 3-خصوصیات شخصیتی مبتلایان به میگرن در مؤثر بودن یا نبودن شیوه
درمانگری خاصی دخالت دارد.
خلاصه ماشینی:
"43 زن و 17 مرد مبتلا به میگرن از میان مراجعهکنندگان به دو مرکز از پیش تعیین شده، انتخاب شده و پس از تشخیص قطعی میگرن، پرسشنامه تاریخچه میگرن و آزمون 16 عامل شخصیت کتل را تکمیل کرده و سپس به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروهی آموزش تنشزدایی تدریجی همراه با پسخوراندزیستی حرارتی دریافت کردند و گروهی دیگر از برنامه دارو درمانگری مشخصی، استفاده نمودند.
(جدول 3) در قسمت ب، درباره نتایج حاصل از مقایسه دو روش درمانگری(دارو درمانگری و تنشزدایی تدریجی همراه با پسخوراندزیستی حرارتی)در درمان میگرن بحث میکنیم(جدولهای 4، 5، 6و7) و در قسمت ج به بررسی رابطه مؤلفههای شخصیتی با موفق بودن یا نبودن روشهای درمانگری میپردازیم(جدولهای 8 و 9) الف)نتایج حاصل از اجرای آزمون t نشاندهنده وجود تفاوت معنیداری برای 6 مولفه اصلی شخصیت در گروه زنان مبتلا به میگرن با زنان به هنجار است.
ب)نتایج حاصله از ضریب همخوانیو t در مقایسه شاخصهای مدت، شدت و تعداد حملات میگرن در دو گروه درمانی و در سه موقعیت، پیش از درمانگری، بعد از درمانگری و در دوره پیگیری کوتاه مدت، نشان دهنده برجستگیهای روش درمانگری تنشزدایی تدریجی همراه با پسخوراند زیستی حرارتی در درمان میگرن نسبت به دارو درمانگری است و برتری این روش هم در بعد از درمانگری و هم در دوره پیگیری میباشد.
روش تنشزدایی تدریجی همراه با پسخوراند زیستی حرارتی مقاومت زنان مبتلا به میگرن در برابر تغییراترا به شکل محسوسی مورد هجوم قرار نمیدهد و شرایط دستیابی به موفقیت در این روش، در سطح دستیابی به راهحلهای انتزاعی نیستنداز طرف دیگر زنان میگرنی در جریان روش درمانگری از خلال مهار ارادی فرایندهای زیستی غلبه بر، توانایی خود نظمدهی را بتدریج در خود ارتقا میبخشد(غلبه بر)، هر چند که افزایش خود احساسی مطلوب، نیازمند تجربیات گستردهتری است."