چکیده:
مقاله حاضر رابطه علی را بین تورم، بازده اسمی سهام و شاخص قیمت سهام در ایران
در فاصله سالهای 1375-1370 به طور ماهانه از دیدگاه تحربی بررسی میکند.از آنجا که
برآورد الگوی رگرسیونی از طریق حداقل مربعات معمولی نیازمند این است که متغیرهای
مورد نظر پایدار باشند، در مقاله حاضر ابتدا با ارائه آزمون ریشه واحد(آزمون دیکی
فولر)پایدار بودن متغیرهای فوق در تحقیق حاضر مشخص گردید و سپس ارتباط علی بین این
متغیرهای بررسی شد.نتایج تجربی تحقیق حاضر وجود یک رابطه علی یکطرفه از نرخ تورم بر بازده اسمی
سهام-نه برعکس-و همچنین از نرخ تورم بر شاخص قیمت سهام-نه برعکس-را تأیید میکند.به
عبارت دیگر، میتوان گفت که در دوره مورد نظر افزایش تورم موجب افزایش بازده اسمی
سهام و افزایش شاخص قیمت سهام شده است.همچنین نتایج تحقیق حاضر وجود هر گونه رابطه
علی بین بازده اسمی سهام و شاخص قیمت سهام را-به شکل یکطرفه یا دو طرفه-تأیید
نمیکند.
خلاصه ماشینی:
"آنها دریافتند که در ایالات متحده در کوتاه مدت، بازدههای سهام نسبت به نوسانات نرخهای تورم منتظره واکنش نشان نمیدهند، ولی در مورد بازدههای سهام و نرخ تورم در بلند مدت واکنش وجود دارد؛بدین معنا که در بلند مدت، رابطهای مثبت بین بازده اسمی سهام و تورم منتظره مشاهده میشود، ولی برای دوره کوتاه مدت، مدل فیشر معتبر نخواهد بود، یعنی رابطه این دو متغیر در کوتاه مدت منفی است.
جدول 1 نتایج تجربی بررسی تأثیر بازده اسمی سهام بر تورم به طور ماهانه(1375-1370)*درجه آزادی F Lبرابر با 1 و 65اطلاعات موجود در جدول 1 نشان میدهد که بازده سهام با یک وقفه قادر نبوده است قدرت پیشبینی و برآورد الگو را به گونهای معنادار بهبود بخشد.
جدول 2 نتایج تجربی بررسی تأثیر تورم بر بازده اسمی سهام به طور ماهانه(1375-1370)*درجه آزادی F Lبرابر با 1 و 66اطلاعات موجود در جدول 2 نشان میدهد با توجه به اینکه F Lمحاسباتی از آماره F Lدر سطح 5 در صد بیشتر است، در فاصله سالهای 1375-1370 افزایش نرخ تورم باعث افزایش بازده سهام میشود.
همچنین با توجه به اینکه F Lمحاسباتی از آماره F Lدر سطح 5 در صد بیشتر است، در فاصله سالهای 1375-1370، نتایج تحقیق حاضر این موضوع را که افزایش نرخ تورم باعث افزایش شاخص قیمت سهام در بورس اوراق بهادار شده است تأیید میکند."