چکیده:
این مقاله مقدمهای است بر نظریه شخصیتگری 1 که بر تکامل مجزای مکانیزمهای
پاداش و تنبیه در مغز مهرهداران تأکید میورزد.سه سیستم مغزی/رفتاری 2 که به
اعتقادگری زمینهساز تفاوتهای شخصیتیاند، عبارتند از:(1)سیستم فعالساز رفتاری 3
که نمایانگر حساسیست به نشانههای پاداش است:(2)سیستم بازداری رفتاری 4 ، که مسؤول
پاسخ به نشانههای تنبیه است، و(3)سیستم جنگ/گریز 5 ، که به تجربههیا آزارنده غیر
شرطی مربوط میشود.گری[13]بر این باور است که ابعاد برونگردی 6 و نوروزگرایی 7 در نظریه آیزنک 8
باید یک چرخش(تقریبا)30 درجهای داشته باشند، تا دو بعد بنیادی اضطراب 9 و
زودانگیختگی 10 را تشکیل دهند.وی همچنین معتقد است که فرضیه برگرفته از نظریه
درونگردی 11 -برونگردی، که براساس آن شرطیپذیری 12 در افراد درونگرد بیشتر است،
باید جای خود را به فرضیهای دهد که بر حساسیت بیشتر افراد درونگرد نسبت به
نشانههای تنبیه و فقدان پاداش ناکام کننده تأکید میورزد.
خلاصه ماشینی:
"3. سیستمهای مغزی/رفتاری توجه به مکانیزمهای مختلف پاداش و تنبیه و مسأله تفاوتهای فردی در حساسیت نسبت به محرکهای مختلف(شرطی-غیرشرطی و خوشایند-آزارنده که در بخش پیشین به آنها اشاره شد)حاصل مطالعاتی است که گری غالبا در چهارچوب بررسیهای آزمایشگاهی یادگیری حیوانات و آثار داروهای روانگردان انجام داده است.
اگر بخواهیم با توجه به درونشدها و برونشدهای این سیستم به ارائه تعریفی عملیاتی از اضطراب مبادرت ورزیم، باید بگوییم حالتی است که در آن فرد به یک تهدید (محرکهایی که با تنبیه یا فقدان پاداش همخوانی دارند)یا ابهام(موقعیتهای ناشناخته و جدید)با واکنش توقف، خیره شدن، گوش دادن و آمادگی برای، پاسخ میدهد[14].
ب)نظریهگری، حساسیت به نشانههای پاداش یا تنبیه به جای قابلیت شرطی شدن گری[13]معتقد است که اگر پدیده اجتماعی شدن متفاوت در افراد درونگرد و برونگرد را بپذیریم و اگر این نظر را نیز بپذیریم که فرایند اجتماعی شدن شامل شکلگیری مجموعهای از واکنشهای ترس شرطی است، پس باید قبول کنیم که آیزنک سؤال را درست مطرح کرده است که«چرا درونگردها (67).
ج)نظریه نیومن:شکلگیری مجموعههای پاسخ 75 نیومن چنین فرض کرده است:1)افراد برونگرد تمرکز مبالغهآمیزی بر پاداش دارند، یعنی وقتی در معرض پاداش قرار میگیرند احتمالا مجموعه پاسخهای غالبی را شکل میدهند که به سختی مختل میگردد؛2)افزایش در برپایی پیامد اجتنابناپذیر وقوع تنبیه، ناکامی یا مواجهه با موقعیتهای جدید است؛3)برپایی، شدت هر پاسخی را که در نهایت انتخاب شده باشد افزایش میدهد؛و 4)برخلاف درونگردها که واکنش آنها به تنبیه شامل مختل شدن رفتار رویآورد و پردازش محرک است، واکنش برونگردها به تنبیه پایداری بیشتر مجموعه پاسخ آنها به پاداش و نیرو بخشیدن به رفتار اصلی در جهت هدف است[27]."