چکیده:
عبدلحلیم هربرت 1 ، در سال 1941 در شهر لیون 2 فرانسه، دیده به جهان گشود. وی،
دانشمند غربی است که به دین اسلام گرویده و آثار معتددی در تبلیغ و ترویج اسلام در
غرب به ویژه در فرانسه، ارائه نموده است.این اندیشمند، تحصیلات خود را در رشته علوم
اجتماعی، جامعهشناسی و فلسفه به پایان رسانده و امروزه به عنوان دانشمندی مسلمان و
صاحبنظر در پی نشر و گسترش عقاید و تعلیمات اسلامی است.عبدالحلیم هربرت خود نیز صاحب و مدیر مرکزی به نام مرکز مطالعات و گسترش منابع
اسلام میباشد.آثار وی در زمینه علم محوری غرب از دیدگاه اسلام، رهایی کشورهای جهان
سوم، استراتژیهای جغرافیایی و انقلاب فرهنگی میباشد.وی به مناسبت کنفرانسی در
خصوص«حج»که در خارج از کشور برگزار گردیده است با آقای دکتر صادق آئینهوند، استاد
و اندیشمند تاریخ اسلام و رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس، آشنا شده و
نوشته حاضر «اسلام و علم محوری»را تحت عنوان فرانسوی islam et scientificit
occidentale به ایشان تقدیم نمود؛آقای دکتر صادق آئینهوند نیز بر ترجمه آن عنایت
نمودند تا در اختیار علاقهمندان و دانشپژوهان قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"تعلیمات من در علوم اجتماعی، عدم رضایت عمیقی در من ایجاد نمود؛چون این تعلیمات کاملا غیر دینی بودند؛بدین معنی که در آن، اعتقاد مذهبی، صرفا یک بعد فرهنگی و تمدنی به حساب میآمد و به طور کامل و تمام عیار در دانشگاههای فرانسه ممنوع بود و این مطلب از دیدگاه علمی، مایه رسوایی است؛چرا که اعتقاد مذهبی به روشنی بیانگر تمام تاریخ تمدنها میباشد و این رسوایی که آن راب ه شیوه خاص، «عقلگرایی»و«خردورزی» غربی مینامند، اساس خود را بر منع مذهب بنا نهاده است.
حتی این باور را ترویج دادند-چیزی که هنوز هم در بسیاری از دانشگاههای فرانسه و در جاهای دیگر تدریس میشود-که عینگرایی همانا طرد بیش از پیش عالم از هرگونه ارتباط با شیء مورد مطالعهاش میباشد و بتدریج، این مسأله را رواج دادند-درست به شیوهای که علم غربی در قرن نوزدهم بنا شد- که نوعی تضاد بین دنیا و هستی تبیین شده توسط علم و دانشمند دچار شده به تفرقه ذهنی وجود داشت.
بسیار حایز اهمیت خواهد بود که تاریخ علوم و فنون بشریت را در جایگاهی مناسب قرار دهیم و نشان دهیم که شرق(وقتی میگویم شرق، یعنی از کردو 3 تا ژاپن، با در نظر گرفتن مردمان آمری دی ان 4 ، و بالاخره تمام آنچه که غربی نیست)در طول چندین هزار سال مرکز ثقل اندیشه علمی و فنی بوده است؛ غرب با بهرهمند شدن از این میراث، در ظرف همین چند قرن گذشته آن را به سمت بنبست کشانیده است؛همان که در آغاز این مقاله تشریح نمودهام."