خلاصه ماشینی:
"بسیاری از دانشمندان در این روایات، مناقشهی سندی و دلالی کرده، ولی برخی نیز به سبب کثرت و حجم بزرگ آنها دچار نوعی تردید و حتی متمایل به قول مخالف شدهاند، از جمله علامهی مجلسی که پس از نقل روایتی از امام صادق(ع) با این عبارت (إن القرآن الذی جاء به جبرئیل(ع) إلی محمد(ص) سبعة عشر ألف آیة) مینویسد: لایخفی ان هذا الخبر و کثیر من الاخبار الصحیحة صریحة فی نقص القرآن و تغییره و عندی ان الاخبار فی هذا الباب متواترة معنی و طرح جمیعها یوجب رفع الاعتماد عن الاخبار رأسا.
چنانکه از بررسیهای انجام گرفته توسط محققان پیشین و پسین استفاده میشود، حجم بزرگ یا بیشتر از نیمی از این روایات، توسط احمدبن محمدبن سیار معروف به سیاری نقل شده،9 ابوالقاسم علیبن احمد کوفی نیز از جمله کسانی است که بر طبق آنچه از رجال نجاشی استفاده میشود، ناقل روایاتی در باب تحریف است.
15 مرحوم مامقانی، پس از نقل کلمات رجال شناسان یاد شده و نیز عبارتهای کشی، شیخ طوسی و ابنشهر آشوب، ضعیف بودن وی را از مسلمات میگیرد و از اینکه نویسندهی معاصرش، یعنی صاحب مستدرک، در اثبات وثاقت او تلاش کرده است، بسیار ابراز شگفتی میکند.
در سلسلهی سند این روایت، محمد بن سنان است که دربارهی آن اختلاف فراوان است، بعضی مانند شیخ و نجاشی و ابن غضائری او را تضعیف کردهاند.
در میان رجالی که در سلسلهی سند این روایت آمدهاند، احمدبن هوذه و حارث بن حصیره، به حسب ظاهر، توثیق نشدهاند، دربارهی ابراهیمبن اسحاق نهاوندی نیز نجاشی گفته است: او ضعیف و متهم در حدیث بود.
در سلسلهی سند این روایت، به معلی بن محمد برمیخوریم که بعضی از رجال شناسان مانند صاحب وجیزه او را ضعیف دانستهاند46 نجاشی نیز او ر مضطربالحدیث و مضطرب المذهب، معرفی کرده است."