خلاصه ماشینی:
"در این کتاب حوادث قبل از هجرت به ترتیب موضوعی و پس از آن به شیوهی سالشمار آمدهاند و به دنبال رویدادهای هر سال،سرگذشت مختصری از وفات بزرگان آن سال به نظم الفبایی نوشته شده است.
بخشهای دوم و سوم تاریخ ابن خلدون،پس از مقدمه،یک دورهی تاریخ عمومی است که از پارهای منابع مهم تاریخی فراهم آمده و شامل اخبار عرب و قبایل و دولتهای آنان از آغاز آفرینش تا روزگار نویسنده؛اخبار ملتها و دولتهای مشهور معاصر ایشان؛اخبار بربر و قبایل آنان و دولتهایی که بهویژه در دیار مغرب و همچنین در شرق پا گرفته بودند.
الطبقات الکبری بر کتابهای طبقات پس از خود تأثیر گذاشت و از منابع مهم دربارهی سیرهی پیامبر اکرم و دو سدهی نخست تاریخ الاسلام است(ابن سعد،ج 1،مقدمهی احسان عباس،ص 51-61).
دستهای از این آثار که جزو مهمترین کتابهای رجالی است؛به شرح حال صحابه بهمنزلهی نخستین راویان سنت پیامبر اکرم اختصاص دارد،از جمله میتوان به«معرفه الصحابه»از ابن منده ابو عبد اله محمد بن اسحاق(متوفی 593)اشاره کرد.
«محمد بن احمد فاسی»(متوفی 238)،نویسندهی آثار متعدد دربارهی تاریخ مکه،«العقد الثمین فی التاریخ البلد الامین»را در شرح حال صحابه،علما و مشاهیر مکه از آغاز تا عصر خود به ترتیب الفبایی نگاشت و در بخش نخست آن به وصف ویژگیهای مکه و مختصری در تاریخ مکه با استفاده از کتاب دیگرش«شفا الغرام»، پرداخت.
پس از او«ابن نطاح محمد بن صالح»(متوفی 252)،نسبشناس و اخباری و شاگرد مدائنی، «کتاب الدوله»را دربارهی دودمان عباسیان نوشت که ابن ندیم آن را نخستین تألیف در تاریخ عباسیان دانسته است."