چکیده:
پست مدرنیسم به عنوان جریان فکری – اجتماعی، تحولاتی را در نحوه نگاه ما به فرد و جامعه فراهم نموده است. در این مقاله با تمرکز بر فهم تاثیر و تاثرات جریان پست مدرن بر هویت سیاسی، تلاش می شود تا برخلاف ادبیات رایج در کشورمان که بیشتر وجوه سلبی – پست مدرن را منعکس می کند، نگاه ایجابی پست مدرن ها را به مقوله هویت سیاسی مورد کندوکاو قرار دهیم.
در این راستا ضمن بررسی وضعیت پست مدرن، هویت سیاسی پست مدرن، و نحوه تحلیل هویت سیاسی از سوی پست مدرن های ایجابی، این فرضیه را مورد مداقه و بررسی قرار می دهیم که پست مدرنیسم با درانداختن نوعی نظام مفهومی، چشم اندازهای جدیدی را برای تحلیل هویت سیاسی فراهم می آورد. اینکه پست مدرنیسم چگونه توانسته است با پی نهادن بنیان های روشی نوین، چارچوب ها و بدیل های متفاوتی را برای هویت و کنش سیاسی فراهم آورد، محور بحث این مقاله است.
خلاصه ماشینی:
"این نحوه ادراک از جریان پستمدرن بیشتر منعکسکننده بخشی ازادبیات موجود در این وادی است که به واسطه طرح شالودهشکنی،مسئولیتناپذیری وعدم تحرک سیاسی،نوعی خمودگی و انقباض هویتی از آن استنباط میشود که خود را(1)- Paradigmic Shift (2)- Political Identity (3)- Deconstructivist (4)- Relativist در قالب«انفعال»،«شکاکیت»و«بدبینی»سیاسی نشان میدهد.
لاکلائو و موفه به عنوان دو نظریهپرداز برجسته،در این زمینه تلاش میکنند تازمینه را برای ساختن تئوری و کنش معطوف به هویت سیاسی پستمدرن،به نحویفراهم کنند که طنین آن در میان افراد و گروههای متنوع هویتی شنیده شود.
در آثار متأخر فوکو و برخی دیگر از نظریهپردازان گفتمان نظیر«میشل پشو»به دوروش بر توسعه سیاستهای فرهنگی و چشمانداز هویت سیاسی در ارتباط با آن تأکیدشده است:«اولا آنها پیشنهاد کردهاند که فرهنگ را نباید صرفا به عنوان حوزه بازنمایی(1)- Being مورد توجه قرار داد،زیرا به صورت غیرمادی در متن«واقعیات»زندگی حضور دارد وبازتاب روابط قدرت است.
اینامر میتواند موجب پرورش و تقویت هویت سیاسی و همبستگی از طریق کنشسیاسی شود که موجبات تقویت گرایشهای ناسیونالیستی را در راستای ترسیمچشماندازهای هویت سیاسی فراهم میآورد(بست،1997:213 و 214)ظهور سیاستمعطوف به هویت نه فقط زمینه را برای طرح هویتهای سیاسی در حوزه عمومیفراهم میکند،بلکه شکل جدیدی از بیان و مشارکت سیاسی و در نظر گرفتن علایق ومنافع گروههای به حاشیه رانده شده است که از آن به«ناسیونالیسم مدنی»1تعبیرمیشود.
بنابراین طرح وجوه ایجابی هویت پستمدرن و توجه به این نکته که نمیتوانهیچ گفتمانی را بدون لحاظ اقتضائات تاریخی-اجتماعی در ارتباط با جوامع دیگر بهکار گرفت،میتواند زمینه را برای رفع سوءتفاهمات لازم در این زمینه فراهم آورد."