چکیده:
در این مقاله،نخست مقدمهای دربارهء روش ذبح در سه دین زرتشتی، یهودیت و مسیحیت به اختصار آمده است؛آن گاه بحثی فقهی پیرامون چگونگی ذبح و نحر و این که در ذبح،چه اعضایی باید قطع شوند مطرح شده است و اقوال علمای امامیه در این مساله و مقول مختار با ادله بررسی گردیده،و برای ملموستر شدن مسأله،بحثی علمی در مورد اجزاء گردن حیوان به طور مختصر ذکر شده است. همچنین مسأله بیهوش کردن حیوان قبل از ذبح و نحر،مطرح گشته و نظر برخی فقها و قول مختار در مورد آن بیان شده است.در پایان نیز طی بحثی کوتاه،نظر فقهای اهل سنت در مورد چگونگی ذبح و نحر آمده است.
خلاصه ماشینی:
"چگونگی ذبح و نحر در فقه اسلامی مرضیه سادات سجادی دانشکده الهیات،دانشگاه فردوسی مشهد چکیده در این مقاله،نخست مقدمهای دربارهء روش ذبح در سه دین زرتشتی، یهودیت و مسیحیت به اختصار آمده است؛آن گاه بحثی فقهی پیرامون چگونگی ذبح و نحر و این که در ذبح،چه اعضایی باید قطع شوند مطرح شده است و اقوال علمای امامیه در این مساله و مقول مختار با ادله بررسی گردیده،و برای ملموستر شدن مسأله،بحثی علمی در مورد اجزاء گردن حیوان به طور مختصر ذکر شده است.
ولی به دنبال قطع حلقوم، خروج خون نیز آمده است،و روشن است که با قطع نای به تنهایی،خونی خارج نخواهد شد(البته قطراتی از خون که در بافتها و عضلات اطراف نای،وجود دارد خارج میگردد،اما خروج خون به طور متعادل که فقهاء شرط نمودهاند،متحقق نمیشود)،و تنها زمانی خون به جهش بیرون میزند که دو رگ،قطع شوند،و قطع مری نیز تأثیری در خروج خون نخواهد داشت،و اساسا در قسمت بالای گردن که ذبح معمولا در آن ناحیه صورت میگیرد،مری در پشت نای،واقع شده است و قطع نای و دو رگ،هیچ ملازمهای با قطع مری ندارد؛هر چند که اگر ذبح،به سرعت انجام گیرد هر چهار عضو،قطع میشوند.
تنها دلیلی که میتوان برای قول مشهور،تصور نمود،سیره است،یعنی اگرچه در روایات،قطع هر چهار عضو به صراحت نیامده است،اما احتمال دارد که روش ذبح رایج در زمان پیامبر(ص)و ائمه(ع)بر قطع چهار عضو،استوار بوده است و چون مسأله در نظ مردم،آشکار و روشن بوده،لذا پرسشی در این زمینه، مطرح نشده و در روایات نیز ذکر نگردیده است."