چکیده:
سیوطی از نامآور مردانی است که در همهء دانشها و فنون دستآوردی گسترده و بسیار دارد،تا آن جا که میتان او را«اندیشهمند دانشنامهای»خواند.زیرا پژوهشهای پرشمار او بیشتر رشتههای دانش را،که در آن روزگار شکوفا بوده است،در برمیگیرد. در این مقاله با ایجاز تمام و با تأکید بر تلاشهای قرآنشنناختی سیوطی به ویژگیهای شخصیت این دانشمند اشاره خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"سیوطی خودش در آنجا یادآوری میکند که دربارهء این نوع از علوم قرآنی کتابی مستقل به نام المهذب فیما وقع فی القرآن من المعرب نگاشته است.
الاتقان فی علوم القرآن سیوطی-همچنانکه در همهء تألیفاتش شیوهء اوست-در دیباچهء کتاب الاتقان راه و روش و اهمیت کتاب خود را بیان میکند و منابعی که بد آنها رجوع کرده و نکات لازمی را که او نخستین بار بدانها پرداخته،گوشزد میکند و میگوید: «من در روزگار دانشجویی از پیشینیان درشگفت بودم که چرا آنگونه که در عرصهء علوم حدیث کتابهایی تألیف کردهاند،دربارهء انواع علوم قرآن کتابهایی تدوین نکرهاند!تا اینکه از استادم...
سیوطی در دیباچهء آن کتاب گوید که علوم قرآنی به مثابهء دانشی است که مغفول مانده تا آنکه بلقینی کتاب خویش مواقع العلوم را پرداخته و در نتیجه آن دانشها را پیراسته و انواع آن را دستهبندی و منظم کرده و در این مرتبت کسی بر او پیشی نگرفته است.
در همان اثنا که من دربارهء انجام این مهم میاندیشیدم و گامی به پیش و گامی به پس میگذاشتم،خبر یافتم که استاد امام بدر الدین محمد بن عبد الله زرکشی،یکی از همفکران متأخر شافعی مذهب ما، در این باره کتابی جامع به نام البرهان فی علوم القرآن تألیف کره است».
پیش و گامی به پس میگذاشتم،خبر یافتم که استاد امام بدر الدین محمد بن عبد الله زرکشی،یکی از همفکران متأخر شافعی مذهب ما،در این عرصه کتابی جامع به نام البرهان فی علوم القرآن تألیف کرده است."