شعر - مجله جهاد ادب و هنر

"شعر «هجرت» روح بلند شهید،رو به خدا می‌رود بین که چسان مفتخر از بر ما می‌رود گه به جهادی فدا،جان گرامیش را گه ز صعودی پی،جام بقا می‌رود مرکب امیدها،در پی فتح و ظفر صاعقه سان باد و صد حمد وثنا می‌رود آنکه کند خاک را پیش نظر کیمیا شاهد ما بر درش در پی مأوا رود درد جدائی نگه،شوق رهایی نگه‌ قافله را کن نظر سوی شفا می‌رود خصم بداندیش ما،دشمن دون و کیش را بین که چسان مضمحل راه خطا می‌رود عاشق مرگ است و بین زین قفس زرنگار مأمن موعود را بی‌غم پا می‌رود طایر قدس است و خود واقف این رغبت است‌ همره باد صبا جانب طوبی رود غبطه خورد(ناصر)از عزت و اوج شهید قطره صفت رهسپار جانب دریا رود (ناصر ظهیری از اقلید) (وارث) ما وارثان حارس شهر شهادتیم‌ سیلاب سرفراز،به نهر شهادتیم‌ دستی گرفته مصحف و دستی دگر سلاح‌ دریا دلان راهی بحر شهادتیم **** ناصر ظهیری العلم نور یقذفه الله فی قلب‌ من یشاء در لجنزاری از گناه به کدامین ره توانم رفت، همچو سموری ز ترس، با کدامین جرأت سرشار پنجه در پنجه شیر جنگل اندازم؟ هنوز منیتم مغرور است و به هیچ تقوائی نیاراسته."