چکیده:
تأثیر دستورالعملهای دینی بر ابعاد روانشناختی انسان، یکی از موضوعات مهمی است که مورد توجه روانشناسان جدید قرار گرفته است. حج و مناسک آن به عنوان یکی از اعمال مهم و اساسی دین اسلام است که میتواند مورد بررسی علمی قرار گیرد که تاکنون به آن پرداخته نشده است. مقاله حاضر با هدف بررسی برخی ابعاد روانشناختی مناسک حج تدوین شده است. بدین منظور، با بهرهگیری از روش تحلیلی ـ توصیفی و با مراجعه به منابع معتبر اسلامی و دانش روانشناسی به بررسی تأثیر مناسک حج بر بعد عاطفی انسان میپردازد. نتایج تحقیق نشان داد که در بعد عاطفی، مناسک حج موجب افزایش احساس آرامش، تقویت دلبستگی به خدا، هموار نمودن قطع تعلقات و بالا بردن احساس حرمت خود حجگزار میشود.
خلاصه ماشینی:
"از سوی دیگر، بهره مادی هر فرد، چه زیاد و چه کم، او را راضی نمیکند؛ زیرا به آن مقدار که دست یافته است، قانع نیست و دنبال به دست آوردن بهره بیشتری است و در این راه، خود را به حد خاصی محدود نمیکند و در نتیجه، چنین فردی همواره دچار عدم آرامش است، در حالی که اگر خدا را فراموش نمیکرد و اطمینان میداشت که نزد خداوند زندگی دیگری خواهد داشت که از بین رفتنی نیست و زندگی این جهانی گذرگاهی بیش نیست، به آنچه در این جهان به او دادهاند قناعت میکرد و در نتیجه، از نظر روانی گرفتار سختی و تنگی زندگی نمیشد.
در تبیین روانشناختی این اثرگذاری در سطح خطوط کلی میتوان گفت: از آنرو که حرمت خود پایین در افراد محصول احساس ناتوانی، احساس پوچی و بیمعنا دانستن زندگی، عدم دریافت حمایت از سوی دیگران، درماندگی در برابر موقعیتهای اضطرابزا و بحرانهای زندگی، ترس از شکست و نداشتن کنترل بر محیط ناشی میشود، جهانبینی توحیدی و دلبستگی به خداوند متعال، داشتن تفسیر واقعبینانه از حوادث و رویدادهای زندگی بیماری و شکست را مثبت معنا میکند.
T. & other, "Logitud ass Essment of the Relationship Between Selfsteem, fatalism, loneliness, andsubstance abuse", Journal of Social Behavior and Personality, 6, (1983), p.
C. & Kirikpatrik, Tow Dimentions of attachment to God and Their Relation to Affect, Religiosity and Personality constructs, New York, Guilford, 2001."