خلاصه ماشینی:
"شرافت ذاتی و اعتبار و منزلت اجتماعی فعالیتهای قرآن در اشکال و سطوح مختلف-غالبا به عنوان مانعی در راه بررسی،ارزیابی و نقادی میزان تأثیر و پیامدهای فعالیتهای قرآنی تلقی شده است.
متأسفانه گاه این رویه تا بدانجان رواج مییابد که به نوعی سهلانگاری در ارزیابی و نظارت بر این فعالیتها منجر میشود و نتیجه این امر سرعت گرفتن فرآیند اتلاف منابع است.
این موضوع آنگاه اهمیت مییابد که دریابیم که برای انجام فعالیتهای قرآنی هم نظیر هر فعالیت فرهنگی دیگر با مسأله محدودیت منابع روبرو هستیم.
به تعبیر دیگر این واقعیت که عشق و علاقه مشتاقان به قرآن بیپایان است و همچنین این واقعیت که فعالیتهای خالصانه در راه قرآن مستظهر به حمایتهای غیبی است نباید ما را دچار این غفلت سازد که منابع عینی و ذهنی فعالیتهای قرآن را نامحدود تلقی کنیم.
سخن کوتاه،باید بدانیم که نیازهای مخاطبان ما در فعالیتهای قرآنی چیست؟و آیا فعالیتهای ما میتوان به نیازهای اصلی آنان پاسخ دهد؟ انتشار گلستان قرآن نیز از این قاعده کلی مستثنی نیست."