خلاصه ماشینی:
"رویکرد اول درپی پاسخ به سؤالی اساسی در نمایش تاریخی-ادبی-ملی بود: آیا آدمها و داستانهای تاریخی قدیمی ایرانی در ساختمان ارسطویی یا شکسپیری قابل اجرا هستند و به همان تأثیرگذاری میرسند؟!او آیا اینجا ناهمخوانی شکل و محتوا در نهایت به دو سوی مختلف و نوعی گسست نمیرسند؟!ساختاری که ریشه در تفکر فلسفی غربی و نگاه آنها به جهان دارد،و آیا استفاده از آن در شکل داستانهای ایرانی راه به خطا نمیبرد؟!بنابراین شکلی از نمایش تاریخی در ایران،به ترکیب داستان و فرم ایرانی اندیشید و از فرمهای اجرایی و روایی شرقی-ایرانی برای بیان داستانهای تاریخی این جایی سود جست که گاه به قابلیتهای فلسفی و چند لایهی برجستهای هم دست یافت و قابلیتهای بیان آن را هم گسترش داد."