خلاصه ماشینی:
"هنوز دوم خردا اتفاق نیفتاده بود و نشریات کمتر به کاریکاتور اهمیت میدادند،با این که برخی از روزنامههای کشور دارای ستونهای مستقل کاریکاتور بودند،اما کاریکاتور از منزلت و جایگاه رسانهای خود دور بود و در بیشتر اوقات برای تزئین صفحات و پر کردن فضای خالی مقالات استفاده میشد.
در همین نیمه اول دهه هفتاد خورشیدی است که سنگ بنای شرکت کردن در مسابقات جهانی گذاشته شد و بیشتر کاریکاتوریستهای ایرانی،که در آن زمان فعال بودند،یا فعالیت خود را به تازگی آغاز کرده بودند،حضور در بیینالها را برای اولین بار در این زمان تجربه کردند.
در کاریکاتور نمایشگاهی اخیر،توجه بیش از حد به علایق برگزار کندگان جشنوارهها باعث شده است که هنرمندان جوان به علاقهمندیها فرهنگی و فکری کشور برگزارکننده بیشتر توجه کنند تا زمینههای فکری،بسترهای ادبی و نمادهای کشور خود.
برای توجه به این مسأله بهتر دیدم به مجموعه کاریکاتورهای چاپ شده در هفته نامه کتاب جمعه،که به سردبیری احمد شاملو منتشر میشد،اشاره کنم؛مجموعههایی که هنوز هم روی جلدهای کاریکاتوری آن هر علاقهمند کاریکاتور و گرافیک را مجذوب و شیفته خود میکند."