خلاصه ماشینی:
"سؤال من درباره جشنوارههای داخلی این نیست که چهطور برگزار میشوند،بلکه این است که چرا برگزار میشوند وقتی از طریق آنها نمیتوان هنرمند را به اتمسفر فراگیرتری معرفی کرد؟!تا زمانی که جشنوارههای داخلی فرصت حضور خریداران غیربومی و گالریداران خارجی و منتقدان را فراهم نکنند،در حد یک نمایشگاه باقی میمانند.
آنها براساس شناختی که جامعه از یک هنرشناس دارد،در طی جلسات مختلفی آن هنرشناس را به دقت ارزیابی میکنند و وقتی بر سر انتخاب او به توافق رسیدند، آنوقت مدیر جشنواره را چند سال قبل از افتتاح جشنواره معرفی میکنند!هدف دولت این است که یک جریان فکری را تقویت کند،نه اینکه تعریف کند.
معضل آنجاست که نمیدانیم با چه هدفی جشنواره برگزار میکنیم!اگر جشنوارهای نتواند درآمدزایی کند و هنرمندان گمنامی را به بخش اقتصادی هنر بشناساند، اصلا برای چه این همه بودجه و نیرو صرف کنیم؟جشنواره درست مثل انتخاب بازیکن از زمینهای خاکی و محلی برای تیمهای حرفهای است."