حکایت عشق: داستان لطیف (نوشته و کار ایرج طهماسب) معرفی و نقد

"ایرج طهماسب‌ برای اجرای نمایش خود به مهارت تمام از ترکیب تکنیک نمایش عروسکی سیاه‌ ( Black Puppetry )-که در آن‌ دست‌های عروسک‌گردان به جای دست‌های‌ عروسک عمل نموده و با استفاده از همرنگ‌ بودن پرده‌های سیاه پوشانندهء صحنه و لباس‌های سیاه عروسک‌گردان سعی می‌شود تا تنها عروسک‌ها به نظر بیایند-و بازی با ماسک سود برده و با عروسکهایی در دو سوم‌ اندازه‌های طبیعی ماجرای خواجه لطیف را به‌ تصویر می‌کشد،استفاده او از لباس سراسر سپید،شبیه به لباس روستائیان خراسانی، برای خواجه که محاسنی سپید نیز چهره‌اش‌ را منور ساخته‌است در تقابل با چهرهء سیاه‌ صیاد قادر و لباس او که طرح تن‌پوش مردم‌ سواحل جنوبی کشور را داراست اضافه بر مشخص نمودن شخصیت‌های هریک از آنان‌ در تلفیق با موسیقی خراسانی خواجه لطیف و شروه‌خوانی جنوبی پایان نمایش و همچنین‌ پیرزنانی که در آغاز و پایان نمایش از میان‌ صندوق سرک می‌کشند و شباهت بسیاری به‌ مردمان کوچه و بازار زمان ما دارند به‌ نمایش ابعادی فراتر از زمان و مکانی خاص‌ بخشیده است و سود بردنش از نشانه‌هایی‌ ساده چون پارچه‌ای زرین و پرده‌ای برای به‌ تصویر درآوردن تغییر وضع خانهء خواجه‌ لطیف بعد از برآورده شدن آرزوها توسط ماهی و استفاده از صندوق میان صحنه به‌ عنوان خانهء صیاد قادر،دریا و..."