خلاصه ماشینی:
"بنابراین،این دو لایه خسارت،دو ریسک همنوا هستند که خاصیت جمعپذیری آنها به شکل زیر است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) تمامی قراردادهای بیمه از قبیل قرارداد بیمههای اتکایی،لایههای خسارت بیمه و همهء قراردادهایی شامل فرانشیز در بازارهای بیمه نسبت به ریسک پایه(متغیر تصادفی خسارت)همنوا هستند؛بنابراین،حق بیمهء محاسبهشده با روش ونگ برای آنها با شرایط عاری از آربیتراژ سازگاری دارد.
ترتیب1 stop-loss متغیر تصادفی خسارت،نشانگر میزان تعهد بیمهگر اتکایی در قرارداد است و بهصورت زیر تعریف میشود: (به تصویر صفحه مراجعه شود) درصورتی که میزان خسارت واردآمده به مورد بیمه بیشتر از سقف تعهد بیمهگر اولیه( d )باشد،بیمهگر اتکایی مابه التفاوت آن( x-d )را میپردازد.
خاصیت ترتیب بهصورت زیر است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) که نشان میدهد اگر متوسط خسارت اتکایی یک متغیر از دیگری بیشتر باشد،با روش ونگ حق بیمهء اتکایی آن نیز بیشتر از دیگری خواهد بود.
در این بخش سعی شده است کاربرد روش ونگ برای محاسبهء حق بیمهء یک مجموعه از دادههای واقعی خسارت مربوط به بیمهنامههای درمان که از پروندههای خسارت یکی از شرکتهای بیمه بهدست آمده است،تشریع شود.
با مقایسهء مبالغ حق بیمهء این بیمهنامه و برآورد میانگین خسارت،میزان بارگذاری ریسک به ازای هر مقدار پارامتر ریسک بهصورت زیر حاصل میشود: (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 3.
محاسبهء حق بیمهء بیمهنامهء درمان با فرانشیز نوع اول 000،008 ریال با اصل حق بیمهء ونگ (به تصویر صفحه مراجعه شود) بیمهنامهء درمان با فرانشیز نوع اول و سقف تعهد یکی از کاربردیترین انواع قراردادهای بیمه است که در آن متغیر تصادفی خسارت،بهصورت بریدهشده و انتقالیافته از چپ با فرانشیز نوع اول و سانسورشده از راست با سقف تعهد،تصحیح میشود."