چکیده:
ثبت تاریخهای ولادت و وفات ائمه( یکی از قدیمیترین کارهایی است که مورخان اسلامی بدان پرداختهاند و کتابهایی نیز در این موضوع به رشته تحریر درآوردهاند، اما با وجود توجه فراوان به این تاریخها، اختلافات بسیاری در ثبت و ضبط آنها به چشم میخورد. یکی از این اختلافها مربوط به واقعه ولادت پیامبر( است. نوشته حاضر با هدف بررسی این موضوع و کاوش در دیدگاه ثقةالاسلام کلینی و شیخ مفید سامان یافته و نقلهای مختلف را دربارۀ تاریخ ولادت آن حضرت، یادآور شده است.
خلاصه ماشینی:
2 رسمی شدن یک تاریخ در گذر تاریخ، شهرت یک مورخ و تسلط او بر دیگران، سبب میشد که یک تاریخ، میان عامه پذیرفته شود؛ چنان که گاه دستگاه حکومت، با به رسمیت شناختن یک تاریخ، این کار را انجام میداد؛ برای مثال، درباره سیزدهم رجب و تعیین رسمی آن به عنوان روز ولادت امام علی(، شاه سلطان حسین اقدام کرد: پادشاه فرمود که ایشک آقاسی باشی همه علمای اعلام و مدرسین و متوسطین را اجتماع فرمودند در خانه میرزا باقر صدرخاصه و بعد از منازعات، آقا جمال و میرمحمد باقر ـ سلمهما الله ـ و قریب هشتاد نفر ترجیح دادند که روز ولادت آن حضرت، سیزدهم رجب است و شیخ الإسلام و پسرش محمد حسین [تبریزی] و دامادش ملا عبد الکریم، هفتم شعبان را روز ولادت آن حضرت گمان کردند و هر کس اعتقاد خود را نوشته، محصل امر مزبور، به نظر اشرف رسانید و این مجمع در شنبه، یازدهم شهر رجب، منعقد شد و پادشاه والاجاه، ترجیح مجمع علیه داده، سیزدهم را عید قرار داد و شب تا صبح به طریق سایر اعیاد، نوبه را فرو گوفتند و آن روز را مجلس ساختند، و قول هفتم را ـ که از قدما و متأخرین قایلی نداشت و مستند آن، به غیر حدیثی نبود ـ اعتبار ننمودند؛ چنانکه قول به این که ولادت با سعادت، در هفتم ذی حجه است یا در چهاردهم رمضان است، نیز به غیر حدیثی دیگر، سندی نداشت و کسی اعتبار نکرده بود.