خلاصه ماشینی:
"آقای احمد منزوی که جامعترین فهرست دستنویسهای کتابخانههای پاکستان را به نام فهرست مشترک نسخههای خطی فارسی پاکستان تألیف کرده است،متأسفانه در هیچ یک از مجلدات چهاردهگانهء فهرست خود، به صورت یکجا،صورتی از کتابخانههایی که نسخههای آنها فهرست شده است،به ترتیب الفبایی یا بر حسب شهرها،به دست نداده است و فقط ضمن ثبت هر نسخه به محل نگهداری آن اشاره کرده است و خواننده از چون و چند کتابخانهها بی اطلاع مانده است.
از این گزارشها فقط در قسمت نسخههای فارسی در فهرست مشترک پاکستان تألیف احمد منزوی استفاده شده است،و بقیهء گزارشها در خصوص نسخههای عربی و اردو و پنجابی و پشتو بدون استفاده مانده است.
به جز مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان که فهرستبرداری را با یک برنامهریزی آگاهانه و پشتوانهء مالی انجام داد،بقیهء مراکز کار را در مراحل ابتدایی رها کردند و هنوز هم در کتابخانههای دولتی،نیمه دولتی و خصوصی شمار نسخههایی که باید فهرستبرداری شود،یا اگر فهرستبرداری شده است فهرست آنها به روش علمی و مفید نیست،کم نیست.
از مجموعههای فهرست ناشده میتوان از«پیر جهندو»در موزهء ملی پاکستان نام برد و از مجموعههایی که فهرست شده ولی کفایت محققان نمیکند و چه بسا اطلاعات فهرستنویسان مغلوط،ناقص و گمراه کننده است میتوان اینها را ذکر کرد:«شیرانی»در کتابخانهء دانشگاه پنجاب؛کتابخانهء گنجبخش مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان که فقط چهار جلد فهرست آقای منزوی برای نسخههای فارسی که حدودا از میان شمارههای ثبت 1 تا 8000 گزینش شدهاند،بقیهء نسخهها(که شمار آنها امروز به بیست و دو هزار نسخه رسیده است) به روش الفبایی ناقص فهرستبرداری شده است."