چکیده:
هدف از این تحقیق بررسی رابطه عوامل فشار با فشار روانی در پرستاران بخشهای
فوریت و عادی بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علومپزشکی شهرکرد در سال 1379 بود.بدین منظور 70 نفر از پرستاران بخش فوریت و 70 نفر از پرستاران بخش عادی به طور
تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامههای دموگرافیک (جمعیت شناسی)، استرس(فشار روانی)و
عوامل فشار در مورد آنها اجرا گردید.ضریب پایایی پرسشنامه آزمون استرس 92/0 و ضریب
پایایی پرسشنامه عوامل تنشزا 85/0 محاسبه گردید در پاسخ به سؤالات تحقیق رتبههای
درصدی و نقاط برش محاسبه گردید.
خلاصه ماشینی:
"نتایج در جدول 3 ارائه شده است:(1) Conculent validify (به تصویر صفحه مراجعه شود)جدول 3-نتایج تحلیل کواریانس تأثیر متغیرهای مستقل و کنترل بر فشار روانی پرستارانچنانچه مشاهده میشود تفاوت بین فشار روانی پرستاران بخشهای فوریت و عادی معنیدار است(02/0 P )لذا فرضیه 1 تأیید میشود.
نتایج این تحقیق نشان میدهد که مهمترین عوامل ایجاد رضایت شغلی از نظر پرستاران، فرصتهایی برای خلاقیت و ابتکار، به عهده گرفتن نقشها و مسؤولیتهای متناسب، قدرشناسی از طرف دیگران و فرصتهایی برای پیشرفت تحصیلی است که بر میزان فشار روانی پرستاران نیز تأثیر دارد و همچنین یافته این پژوهش با یافته امشلی(1370)و اسکولین(1992)مبنی بر تأثیر نواقص مدیریتی، کمبود تسهیلات لازم برای مراقبت از بیماران و اختلاف نظر با پزشکان که میتوانند بر میزان تنش تأثیر بگذارند همسویی دارد.
نتایج به دست آمده در مورد عوامل فشار ناشی از مراقبت از بیماران بخشهای فوریت نشان داد 7/44 درصد از این گروه را عامل فشار خیلی زیاد دانستهاند و بین عوامل این گروه تراکم بیماران مراجعه کننده در بخشهای فوریت با 6/68 درصد بیشترین عامل تنشزا محسوب گردیده بنا به تحقیق وولی و همکاران(1993)تحتعنوان«بررسی تنیدگی و رضایت شغلی کارکنان در بخشهای کودکان»مشخص شد که احساس ناتوانی پرستاران برای رفع نیازهای بیمار، احساس ناتوانی در جهت رفع علایم و حالات ناراحت کننده بیماران، نگرش منفی و عصبانیت خانواده در برابر پرستاران و مشکل روابط بینفردی در میان پرستاران بر میزان فشار روانی پرستاران تأثیر دارد."