چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر کودک مبتلا به آسیب شنوایی بر
والدین، خواهران و برادران و همچنین واکنش دیگران(اقوام، بستگان و همسایگان)به
خانواده بود.بدین منظور از 323 والدینی که فرزندان آنان در مراکز مربوط به
ناشنوایان در شهر اصفهان مشغول به تحصیل بودند، به عنوان نمونه تحقیق استفاده
شد.نظریات والدین از طریق مصاحبهای که بر اساس پرسشنامه تنظیم شده بود، کسب
گردید.برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری درصد و آزمون خیدو استفاده
گردید.نتایج تحقیق نشان داد که به نظر والدین این کودکان بیشترین تأثیری که کودک
ناشنوا بر خانواده گذاشته، احساس شرمساری و نگرانی است که میزان این احساس به شدت
آسیب شنوایی فرزند نیز بستگی داشت.والدینی که فرزند آنان نقص شنوایی شدیدتری داشت،
احساس شرمساری و نگرانی بیشتری میکرد.همچنین یافته تحقیق نشان داد که عمدهترین
تأثیراتی که کودک ناشنوا بر سایر فرزندان گذاشته است، به ترتیب خجالت و محبت و
همکاری است.بارزترین واکنش دیگران(اقوام و بستگان) نسبت به خانواده کودک، ابراز
عطوفت و دلسوزی و(همسایگان)اجتناب و عدم معاشرت با خانواده کودک است.برای سازگاری بهتر این خانوادهها پیشنهاد شد که برنامههای مداخله از جمله تسهیلات مربوط به مشاوره در اختیار آنان قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"چنانکه نتایج حاکی از آن بود که خانواده در ارتباط با داشتن کودک مبتلا به آسیب شنوایی- فشارهایی را متحمل میشود که از آن جمله باید به مواردی از قبیل نگرانی برای فرزند (87 درصد)، ناراحتی یا فشار عصبی(2/48 درصد)، تأثیر بر روابط خانواده (4/38 درصد)و اختلاف بین زن و شوهر(25 درصد)این ارتباطات چندان قابل توجه و در حد معنیداری آماری نبود)اشاره نموده است که به نظر میرسد با نتایج پژوهشگرانی همچون امابیل(1983)، ورنون و اندروز(1990)هماهنگی دارد.
از طرفی هم والدین دارای سطح تحصیلات بالا و نسبتا مرفه به دلیل ظرفیت عاطفی محدود و بالا بودن انتظارات، از قدرت سازگاری لازم برخوردار نیستند(کالدرون و گیرین برگ، 1993؛دنمارک، 1994)همچنین این یافتهها با مطالعات انجام شده همسویی دارد، چنانکه اکثر تحقیقات اولیه در مورد خانواده زمینههای منفی از قبیل اختلاف زناشویی، طلاق، افسردگی و پیری زودرس والدین پارهای دیگر از مشکلات خانوادگی را فراهم میآورد(گرگوری، 1976؛کارمینگز، 1976؛برادشو و لانون، 1987؛باردن، 1980)طبق نظر والدین و مصاحبه با کودکان، احساس شرمساری و نگرانی(65 درصد)و محبت و همکاری(58 درصد)فراوانترین واکنشهایی بودند که سایر فرزندان خانواده نسبت به خواهر یا برادر ناشنوا از خود نشان میدادند و رفتارها یا واکنشهایی از قبیل پرخاشگری(2/44 درصد)حسادت(40 درصد)، رفتارهای کودکانه و ناپخته(4/34 درصد)به ترتیب در ردیفهای بعدی قرار میگیرند."