چکیده:
هدف اساسی در این پژوهش بررسی تأثیر آموزشهای گروهی بر میزا آگاهی دختران از
تغییرات جسمانی-اجتماعی دوران نوجوانی بوده است.جامعه آماری پژوهش دختران نوجوان 14 تا 17 ساله شهر اصفهان است، نمونه آماری آن
32 نفر میباشد که به شیوه نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند.روش تحقیق آزمایشی است و
نمونه آماری پس از همتاسازی به دو گروه 16 نفره گواه و آزمایش تقسیم شدند.ابزار اندازهگیری، پرسشنامه محقق ساخته همراه با مصاحبه شامل 20 سؤال بسته پاسخ
بر اساس مقیاس پنجدرجهای لیکرت بود.پرسشنامه با محاسبه پایایی 84/0 و اعتبار بر
اساس ضریب آلفای کرونباخ 82/0 به اجرا درآمد.برای تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است.تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که آموزشهای گروهی در مورد
افزایش میزان آگاهی از تغییرات نوجوانی در دو بعد جسمانی و اجتماعی مؤثر بوده است و
میان نمرههای دختران نوجوان در مرحله پس از آزمون در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت
معناداری وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
"چکیده هدف اساسی در این پژوهش بررسی تأثیر آموزشهای گروهی بر میزا آگاهی دختران از تغییرات جسمانی-اجتماعی دوران نوجوانی بوده است.
تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که آموزشهای گروهی در مورد افزایش میزان آگاهی از تغییرات نوجوانی در دو بعد جسمانی و اجتماعی مؤثر بوده است و میان نمرههای دختران نوجوان در مرحله پس از آزمون در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد.
پژوهش حاضر درصدد است که با بررسی تأثیر آموزش گروهی بر میزان آگاهی از تغییرات جسمانی- اجتماعی نوجوانی، پاسخی برای این پرسش بیابد که چگونه میتوان نوجوان و خانوادهها را برای رویارویی مناسب با تغییرات این دوران حساس زندگی آماده ساخت و تجهیز نمود.
بحث و نتیجهگیری نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش گروهی تأثیر معناداری بر افزایش میزان آگاهی دختران نوجوان در مورد تغییرات نوجوانی دارد.
در یک جمعبندی کلی میتوان گفت که تفاوت دو گروه گواه و آزمایش در نمرهها میزان آگاهی از تغییرات دوران نوجوانی، معنادار میباشد و روش آموزش گروهی مؤثر و مفید است."