خلاصه ماشینی:
"در حال حاضر،در بانکهای داخلی،به منظورارزیابی عملکرد و رتبهبندی شعب بانکها،از روشهای مبتنی بر حجم تراکنش و عملیات انجام شده و میزان تجهیز و تحصیل منابع در شعب،استفاده میشود و میزان برخورداری شعب از نهادها مانند فضا،امکانات،تعداد نیروی انسانی و محیط در نظر گرفته نمیشود و این یکی از نقایص روش فعلی ارزیابی عملکرد و رتبهبندی در بانکها و مؤسسات مالی در ایران است.
در این مقاله،برای رفع این مشکل و ارزیابی واقعبینانهتر،استفاده از تکنیک تحلیل پوششی دادهها DEA-Data Envelopmenet Analysis در قالب طراحی و پیادهسازی یک سیستم جامع نرمافزاری جهت محاسبه کارایی شعب بانکها ارایه شده است که معیاری است مبتنی بر نهادها و ستاندههای شعب.
این مقاله در جهت ارتقای روشهای موجود،با به کارگیری تکنیک DEA متدی را ارایه کرده است که در آن،نقایص و اشکالات روشهای معمول برای درجهبندی شعب بانکها تا حد زیادی برطرف شده و نتایج به واقعیت نزدیکتر میباشد.
از این رو،در این مقاله تلاش شده است تا تفاوت میان دو مفهوم درجهبندی(شناسایی پتانسیلهای سرمایهگذاری) و رتبهبندی یا همان سنجش کارایی(شناسایی پتانسیلهای عملکردی)که امروزه در بانکهای کشور بعضا به جای هم به کار برده میشوند،تصریح گردد و برای محاسبه هریک از آنها روش مناسبی ارایه شود.
در این مقاله متد جدیدی با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی دادهها برای درجهبندی ارایه شده است که با حفظ فلسفه وجودی درجهبندی،اشکالات روشهای متداول در بانکهای داخلی را برطرف مینماید و نتیجه را منطقیتر و واقعیتر نمایان میسازد.
این تحقیق تلاش میکند تا با استفاده از روش ناپارامتریک تحلیل پوششی دادهها (DEA) روشی را برای سنجش میزان کارایی شعب بانکهای داخلی ارایه کند و عوامل موثر بر آن را شناسایی و معرفی نماید."