خلاصه ماشینی:
"* (*)-محاسبهء فوق تقریبی است و از روی نقشهء کشورهای مستقل مشترک المنافع شوروی سابق چاپ مؤسسهء- (به تصویر صفحه مراجعه شود) منظره باکو(پایتخت جمهوری شوروی آذربایجان)و دریای خزر در شب این جمهوری که در گذشته از جمهوریهای متحدهء پانزدهگانهء شوروی سابق به شمار میرفته و پس از فروپاشی نظام الحادی و ضد مذهبی کمونیستها در دسامبر سال 1991 میلادی به استقلال رسید،از نظر موقعیت جغرافیایی در شرق منطقهء قفقاز قرار گرفته که از سمت شمال به داغستان،از شمال غربی به گرجستان،از جنوب به جمهوری اسلامی ایران، از شرق به سواحل دریای خزر و از غرب و جنوب غربی به ارمنستان و ترکیه محدود میشود.
در تاریخ هجده سالهء آذربایجان میخوانیم:«در همان روزهای آغازین قیام،حاجی اسماعیل آقا امیرخیزی که از آزادیخواهان تبریز و از نزدیکان شیخ محمد خیابانی بود،چون از نامگذاری قفقازیان را نام«آران»به نام«آذربایجان»سخت ناراحت و رنجیده خاطر شده بود و به یگانگی و وحدت آنان هیچ دلخوشی نداشته و از آغوش پرمهر و محبت سرزمین آباء و اجدادی خویش یعنی ایران نیز نمیتوانست صرفنظر کند،به خاطر فداکاری رهبران (*)-سرزمین شمالی رود ارس که نام«آذربایجان»بر آن نهادهاند تا سال 8191 میلادی چنین اسمی نداشت...
این قانون که از سوی مسکو به علت وجوه مغایر با قانون اساسیاش مورد اعتراض قرار گرفته و عملا نیز نادیده گرفته شده است،تنها تشکیل مرحلهء آغازی را میداد،زیرا شورای عالی جمهوری در آغاز 0991 میلادی اعلام میکند که چون موفق نشده است حق حاکمیت ملی خود را تحمیل کند،درصدد دست زدن به همهپرسی برای قدم گذاشتن در راه جدایی است."