چکیده:
از دههی 05 میلادی،تفکر توسعهی اقتصادی سه دوره را پشت سرگذاشته است.تفکرات استخدام (هدفگذاری)صنعتی و رقابت هزینهای تا آغاز دههی 0991 در جهان حاکم بودند.در دههی 0991،با شتاب گرفتن جهانی شدن بازارها،مناطق مجبور شدند تا از صنایع کهنه خارج شده و از فرصتهای بازاری جدید استفاده کنند.بنابراین،دورهی فعلی مبتنی بر رقابتپذیری منطقهای شکل گرفته است، که در آن ابداع و کار آفرینی،موتورهای اصلی توسعه به شمار میآیند.نگاهی برمبنای الگوی اقتصادی و صنعتی در ایران به ما نشان میدهد که توسعهی صنعتی کشور هنوز هم برمبنای الگوی استخدام و هدفگذاری صنعتی و در چارچوب استراتژی جایگزینی واردات انجام میگیرد.این الگو یک بازی با جمع صفر است،که نتیجهی آن برد مناطق مرکزی و باخت مناطق مرزی کشور بوده است. آنچه یک منطقه را در این بازی به عنوان برنده و یا بازنده میشناساند،قدرت چانهزنی مدیران، نمایندگان و یا حتی مردم منطقه در جذب اعتبارات به سوی منطقهی خویش است.این امر در نهایت منجر به شکاف شدید توسعهای میان مناطق مختلف کشور شده است.صنعت پتروشیمی به عنوان یکی از صنایع مورد توجه مدیران و برنامهریزان ملی و منطقهای نیز براساس الگوی استخدام صنعتی و با الگوی مکانیابی مبتنی بر فرآیند چانهزنی توسعه یافته است.در این مقاله،با استفاده از الگوهای تحلیلی متعدد نشان داده شده که استراتژی موجود،یک استراتژی ناکارامد است که هیچ از آثار توسعهای دلخواه برنامهریزان اقتصادی را در پی ندارد.به نظر میرسد بهترین رهیافت در شرایط موجود، تغییر استراتژی توسعهی صنعت پتروشیمی از توسعهی صنایع پتروشیمی بالادستی به سوی توسعهی صنایع پایین دستی پتروشیمی و با هدف تکمیل زنجیرهی تولید و ارزش در کشور باشد.این استراتژی در قالب رهیافت افزایش رقابتپذیری منطقهای،ما را قادر میکند تا با توجه به مزیتهای نسبی هر منطقه،قدرت تولید مناطق را برای حضور در بازارهای داخلی و یا خارجی بهبود بخشیم.
طبقهبندی R58,O25,H77,H54,C67,C49:JEL
خلاصه ماشینی:
"از صنایع مورد توجه مدیران و برنامهریزان ملی و منطقهای نیز براساس الگوی استخدام صنعتی و با
صنایع پایین دستی پتروشیمی و با هدف تکمیل زنجیرهی تولید و ارزش در کشور باشد.
سیاستگذاران را به سوی توسعهی صنایع پتروشیمی سوق داده است.
اشتغالزایی آن انجام شده و بدین صورت استراتژی ملی توسعهی صنعت پتروشیمی
نتایج این مقاله نشان میدهد که هیچ کدام از صنایع پتروشیمی بالا دستی و
که جایگاه حقیقی این صنعت را میتوان در توسعهی صنایع پایین دستی پتروشیمی،با
در این بخش به دو نوع رویکرد ملی و منطقهای توسعه صنعتی در ایران
یافتههای این تحقیق بیانگر این واقعیت است که تفاوت فاحشی در سطح توسعهی صنعتی استانهای مختلف کشور
با آنکه قرار است شرکت ملی صنایع پتروشیمی در قالب اصل 44 خصوصی شود،
در این بخش در تلاش هستیم تا اهمیت صنایع پتروشیمی در ایجاد توسعه در سطح
هرچند رتبهی سوم صنایع پایین دستی در میان بخشهای اقتصادی مبین این امر
این صنعت به جای صادرات محوری و برونگرایی،به صنعتی ناکارامد مبدل شده است.
روشن است که الگوی هدفگذاری صنعتی دولت در صنایع از جمله صنعت پتروشیمی
ببرسی جایگاه صنعت پتروشیمی در میان دیگر صنایع هر استان پرداخته شده است.
که صنعت پتروشیمی در رتبهبندی صنعتی استان چهار محال و بختیاری در رتبهی
جدول 4-الزامات توسعهی صنایع پایین دستی پتروشیمی در سطح ملی
در این مقاله تلاش کردیم تا الگوی توسعهی صنعت پتروشیمی کشور را چه در
دریافت7آن است که استراتژی ملی توسعهی صنعت پتروشیمی براساس الگوی
استخدام و هدفگذاری صنعتی و در قالب توسعهی صنایع پتروشیمی بالا دستی انجام"