خلاصه ماشینی:
حالت سطح سنگ عامل سوم برای جدا شدن تودههای برفی است که موجب افزایش ضریب نیروی سنگینی میگردد،یعنی هر قدر شیب هموار و صاف باشد همانقدر احتمال جدا شدن بهمنها زیاد است،حتی روی دامنههای بسیار ضعیف بعلت صاف بودن سطح سنگها حرکت بهمن اتفاق میافتد،ولی هر قدر سطح دامنه صاف و شیب تند باشد کلیه قسمتهای برفی از جای کنده میشوند و این عمل با شدت هرچه بیشتر صورت میگیرد حتی تغییری در خاک دامنه نیز میدهد که باصطلاح موجب فرسایش مکانیکی خاک میگردد.
اما در مناطقی که بعلت ذوب شدن سطحی برفها که موجب سنگینی تودههای برفی آن منطقه میشوند و تولید بهمنهای مرطوب را میکنند گو اینکه سرعت اینگونه بهمنها کم است، اما بعلت داشتن وزن مخصوص زیاد،وزنشان سنگین گشته و بعلاوه حجم چنین بهمنهائی نیز قابل توجه خواهند بود بدین لحاظ است که حرکت و لغزش اینگونه کوههای سنگین برفی عمل فرسایشی مکانیکی بسیار مهم خواهند داشت.
حال ببینیم عمل و همچنین عوارضی که در توپوگرافی زمین ایجاد مینمایند و چهرهء آنرا میسازند کدامند: از جمله اعمال بهمنها در روی دامنههای مناطق کوهستانی جابجائی و انتقال خرده سنگها و ذرات موجود در سطح دامنههاست،بدین ترتیب که چون بهمنها در روی دامنهها راه شیارها را در پیش میگیرند که ممکن است این قبیل شیارها مسیلهای کوچکی باشند که بر اثر عمل آبهای هرز حاصل شدهاند،لذا ضمن لغزش،اینچنین تودهء سنگین برفی موجب پاک شدن مسیر آنها گشته و بعلاوه نقش تخریبی شدید در همچو مسیلها میگردد بشکلی که اغلب این راهروها بصورت عریض و عمیقی در میآیند.