خلاصه ماشینی:
روز پنجشنبه 4 شهریور ماه 1361 شمسی برابر 6 ذیالقعده 1402 قمری مطابق 26 اوت 1982 میلادی استاد عبدالباقی گولپینارکی یکی از برجستهترین مولوی شناسان عصر حاضر و محقق به نام ترکی و یکی از دوستداران فرهنگ ایران در هشتاد دوسالگی، پس از میراث نهادن آثار ارزندهای در ادب، تاریخ و تصوف اسلامی در زادگاه خود-استانبول-روی در نقاب خاک کشید.
چون به ترجمه کتاب«مولانا جلالالدین»استاد برخاسته بود، و میدانست که استاد با اکثر ارباب قلم در ایران مربوط است، مدتی به انتظار نشست تا یکی از پیش کسوتان، زنده یاد عبدالباقی را به فارسی زبانان بشناساند و شمهای درباره آثار آن مرحوم به رشته تحریر در آورد.
چون انتظار طولانی شد و نوشتهای درباره استاد در هیچ نشریهای چاپ نشد، نگارنده چند صفحهای را که در حال حیات استاد برای درج در آغاز کتاب«مولانا جلالالدین»تهیه کرده بود، به سردبیر محترم مجله آینده ارسال داشت.
چون اطلاعات عمده دیگری فعلا در دسترس نیست و چاپ یک دهم نوشته ناقص اینجانب در مجله آینده فرستاده است-با اندکی اضافات از یک مصاحبه استاد و تغییرات جزئی در زمان بعضی افعال-برای درج در نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز ارسال میدارم.
20-زندگی و شخصیت ادبی یونس امره و منتخبی از اشعار او، کتابخانه رمزی، استانبول، 1952(چاپ این کتاب سه بار تجدید شده است).
22-فتوتنامه بورغازی، مجله دانشکده اقتصاد دانشگاه استانبول، جلد 15، شماره 4-1، 54-1953، این مقاله جداگانه نیز چاپ شده است.
28-رباعیات حکیم خیام، طربخانه یار احمد رشیدی، رساله سلسلهالترتیب، خطبه تمجید ابنسینا و ترجمه خطبه، کتابفروشی رمزی، استانبول، 1332 شمسی هجری(این کتاب به الفبای عربی چاپ شده است).