خلاصه ماشینی:
مقایسه این ارقام با نسبتهای آمارگیری شده در سال 1355 و تعداد مهاجرین وارده به شهر و روستا در دهه 55-1345 معلوم میکند که در این ده سال، 90% مهاجرین بین شهرستانهای داخل استانها(میانی)و 1/89% مهاجرین بین استانها (دور)به شهرها روی آورده بودند؛و این نتایج حاصل میشود: 1-8-در طول زمان و با گسترش کمی مهاجرت، نسبت مهاجرینی که به شهرها روی آورده بودند، در حال افزایش بوده است.
10-طبق برآورد مرکز آمار ایران، تعداد مهاجرین 5 ساله و بیشتر داخل شهرستانها 12 (نزدیک)تا سال 1350 حدود 5/2% جمعیت کل کشور بود، در حالی که نسبت تعداد مهاجرین بین شهرستانهای داخل استانها(میانی)8/1 و نسبت مهاجرین بین استانها(دور)9/3 درصد بود.
3-4-5-از آنجا که استانهایی که فاقد جمعیت شهری رو به رشد و قابل توجه بودند در جریان مهاجرت قرار نداشتند، میتوان نتیجه گرفت که شهرهای داخل استانها برای مهاجرین روستایی که عازم شهرهای بزرگ خارج استان هستند به صورت پله حرکت و سکوی پرتاب عمل میکنند و تسریع کننده هستند.
در سال 1355 میزان زاد و ولد در مقایسه با مرگ و میر به شرح زیر برآورد شده است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 11-1-تغییرات میزان رشد سالانه جمعیت(در هزار)در حدود سال 1355 به تفکیک شهر و روستا 23اگر فرض بر این باشد که میزان رشد سالانه جمعیت در ده ساله 55-1345 بدون تغییر مانده است، در آن صورت در دهه مذکور افزایش طبیعی جمعیت سالانه در روستاها 35 در هزار و در شهرها 24 در هزار بوده و ضرورتا تحت تأثیر این میزان، روستاها از افزایش جمعیت کشور سهم بیشتری برده است.