خلاصه ماشینی:
"اما تو را ای دل دیوانه،چه میشود کهدر اینجا نیز دست از شورش و تپش برنمیداری و با دیدن این فرشته سانان،همچون خفتگانجاودان بر جای میخکوب گشتهای و خود را در یاد آن پری فرو هشته: {Sیا شاة ما قنص حلت له#حرمت علی ولیتها لم تحرمS}مرا در این روستا کتاب خانهای فشرده است که چون آهنگ آفرینش هنری کنم،بدانجامیخرامم که از برای من: {Sبهشتی است سرتاسر آراسته#پر آسایش و رامش و خواستهS}اینبار به اینجا آمدهام که به یاد آن رهبر و پیرو سرورم،به گفتۀ ابو الفضل بیهقی«لختی قلمرا بگریانم»:آستانبوس رهبر خداگرایان علی علیه السلام،ادیب،اسلامشناس،ایران دوست،پارسیپرست،حدیثدان،دانشمند،زبانشناس،عارف،عاشق،علامۀ علوم عربیت،فررزانه،فرهیخته،فقیه،فیلسوف،هنرمند،رشید الدین،نجامع المعقول و المنقولابو الفضل بن احمد بن محموذ میبدی؛در شاهکار جاودانۀ او کشف الاسرار و عدة الابرار،نوشتۀ سال 520 ق1126/ م،ویراستۀ شادروان علی اصغر حکمت،تهران،امیرکبیر،1357خورشیدی،در 6678 صفحه،در 10 جلد بزرگ وزیری.
روشنتر بگویم:اگر(برای مثال)،قران گرامی 6666آیه دارد و همهاش اعجاز ایزدی است،برگردان میبدی نیز در برگردان همۀ این 6666 آیه،دارای همین چهارده امتیاز است و همۀ آن اعجاز بیمانند زبان پاک پارسی است.
پیامبر خداموسی(علی نبینا و آله و علیه السلام)رسالتی ظریف و حساس و کمرشکن و سرنوشتساز بردوش دارد که با آرامش و خونسردی و نرمخویی و دوراندیشی و هزاران شمارشگری،مردمانخود را بیدار گرداند و ایشان را آرایش دهد و یگانه سازد و با دادن اندکترین آسیبهای جانی،از لابلای تختهسنگ بردگی و سرکوبشدگی به نرمش بیرون کشاند و در این میان،آن مردکنعانی به کاری بسیار نسنجیده،خام و ناپخته برمیخیزد و کینۀ شخصی برمیانگیزاند و پیامبرخدا را به دنبال خود میکشاند و موسی او را به تندی و تلخی،نکوهش میکند که اکنون هنگاماین هنگامهها نیست و این کار،نه اندر جای خویش است."