خلاصه ماشینی:
دکتر محمد رضا مجتهدی* سیری در دیپلماسی و تحول تاریخی آن چکیده در این مقاله با مطالب زیر،به اجمال دقت لازم آشنا میشوید:مفهوم لغوی«دیپلماسی»؛مفاهیم اصطلاحی و گسترده آن در معنای«روابط میان دولتها»؛ارزیابی ان تحت عنوان«فن هم سازی»در سیاست بینالمللی؛ سهم عمدهی کشورهای یونان و روم باستان در تحول معنای اصطلاحی آن؛تأثیر کشورهای دیگر دنیا در این تحول؛تأثیر دولت شهرهای ایتالیا در ایجاد«دیپلماسی دایمی»برای نخستین بار؛دوران دیپلماسی جدید چند جانبه از قرن هفدهم به بعد؛نشستن دیپلماسی باز در قرن بیستم به جای دیپلماسی بسته که از دوران باستان تا اوایل قرن بیستم در دنیا رایج بود؛ دیپلماسی نوین در عصر حاضر و ویژگیهای آن؛دیپلماسی سازمان ملل متحد؛ (*)عضو هیأت علمی گروه حقوق دانشگاه تبریز دیپلماسی سران و مقبولیت شیوهی مذکور به جهت مؤثر بودن آن.
مذاکرات سازمان ملل متحد که به صورت علنی انجام میشود،باعث آگاهی و آشنایی مردم جهان نسبت به مسائل و موضونعات بینالمللی مهم میگردد که از این رهگذر نیز مواضع اتخاذی دولتها و سیاستها و نظریات کلی آنها و همچنین واکنشهای مردم نسبت به آنها،به طرز محسوسی آشکار و عیان میشود.
اغلب مشاهده میشود که دولتها از سازمان ملل متحد به جای استفاده در حل اختلافات و مسائل خود،بیشتر برای تبلیغ سیاستها و نظریات خود بهره میجویند،علنیت که پایه اصلی دیپلماسی سازمان ملل را تشکیل میدهد،غالبا توسط برخی دولتها عملا مورد سوء استفاده قرار میگیرد؛ یعنی آن را به عنوان وسیله و ابزاری در جهت تاثیرگذاری بر افکار عمومی به کار میبرند.
هر چند این روش به دلیل کاسته شدن از قدرتهای رؤسای کشورها به زیادی گذشته نیست لکن بعضا اهمیت و حتی ضرورت مذاکرات رو در روی سران و رهبران دولتها،در پارهای مسائل مهم دنیا کاملا محسوس بوده،در قرن حاضر نیز دیپلماسی سران باز هم رواج پیدا کرده است.